Garagerockers The Young Fresh Fellows zijn alweer toe aan hun dertiende (!) plaat getiteld Tiempo De Lujo, wat zoveel betekent als Luxe Tijd. De punkpopmuziek van de fellows is ook op dit album weer alom aanwezig. De muziek hangt ergens tussen de typische jaren tachtig sound van The Smiths ((Life Is A) Funeral Factory), The Clash (Tad’s Pad) en Sex Pistols (Death Of An Embalmer) in. The Young Fresh Fellows stammen ook uit begin jaren tachtig en maken al vanaf dat begin vrolijke, luchtige poppunkliedjes die niet te serieus dient te worden genomen.

Om geld te besparen werden de liedjes nauwelijks geoefend of zelfs ongeschreven gewoon ingespeeld. Onvoorbereid en onbedacht. “We stopten niet eens om bier of burrito’s te kopen”, aldus McCaughey. “Tiempo y dierno, amigos, The Golden Rule”, (oftewel tijd en geld, vrienden, De Gouden Regel) aldus gitarist en oprichter Scott McCaughey, over het opnameproces van het album.

Voor een album dat in twaalf uur is opgenomen, is nergens een misgeslagen plank te horen. Elk lied is even raak en brengt een grote glimlach op je gezicht, of dat nu de hyperactieve Tad’s Pad, het rustige The Say Goodbye Center of de Beatlesque Margaret is.