Met Last Resistance bleef Wende na No. 9 een eigen weg ontwikkelen. Ver van de chansons verwijderd, werd Berlijn een ankerpunt voor het album. De samenwerking met producers Nackt en Tilman Hopf maakte Last Resistance tot een uiterst gevarieerd en inspirerend album. Het studio-album stamt uit 2013 en Wende heeft het in verschillende gedaanten gepresenteerd. Met Naked Sessions in een driemansbezetting tourde Wende nog voor de release van het album, daarna de Berlin Sessions met volledige vierhoofdige band, eerder al en nu in reprise, met The Theatre Sessions wederom met viermansbezetting. Bezig bestaan? Wende ging deze zomer de samenwerking aan met het 125-jarige HGO, Het Gelders Orkest en speelde, met zeer fraaie arrangementen, speciale shows waarin de muziek onderstreepte wat er aan liefde en doorzetting nodig is om 125 jaar muziek te maken.

Waar het studio-album dominant is ingekleurd met elektronica, merk je aan het livealbum dat er hier een gedreven team aan het werk is; samen geven zij een bijzonder krachtige vertaling van het studiowerk. Arrangementen op maat gemaakt voor vertaling naar een live omgeving waarbij tegelijkertijd de elektronische basis niet vergeten wordt. Als Ask The Tree zijn opwachting maakt, zie je Wende in gedachten op een spreekgestoelte staan en een menigte toespreken. Waar gaat de wereld naar toe? Niet veel goeds, voorspelt het nummer. Hoe somber die boodschap ook mag zijn, het is heel wat anders dan wat de muzikanten aan de zijde van Wende van de muziek weten te maken. De afwisseling van drums en percussie door Dave van den Dries, de even eigenzinnige als fraaie klanken van de gitaar van Maarten van Damme en de bas die Thijs Lodewijk meer dan eens als leadinstrument gebruikt, vormen samen meer dan een muzikale omlijsting van de stem van Wende. Aan alles is te horen dat ze allen bezieling op het podium brengen en dat juist het samenspel met Wende en haar stem de muzikale geest uit de fles laat komen.

Het zijn accenten die de mannen en Wende zetten die maken dat de vertalingen van de nummers naar het podium werken. En meer dan dat. Waar Ask The Tree in de studio voorzien is van een rijke schakering aan klanken, inclusief blazers en sitar, zijn het hier de gitaar en de ritmetandem die het nummer zelfs voorzien van meer urgentie. De strakke gitaaraanslagen en de stuwende bas en drums die om en nabij de 3 minuten inzetten onderstrepen de donkere boodschap van Wende. Black Feather was op Last Resistance al zeer gedragen door percussie en dat karakter wordt volledig onderstreept op deze live registratie. Subtiel begint het met Wende zacht klappend en percussie die door de drie mannen samen vorm gegeven wordt. Langzaam maar zeker bouwt het nummer zich op terwijl Wende ingetogen en bij herhaling zingt “Lose it all”; je voelt dat de spanning in het nummer opbouwt en dat vertaalt zich in de steeds verder aanzwellende percussie en heftig handengeklap van Wende. Het is juist de afwisseling in heftigheid en rustige klanken die het nummer zijn kracht geven.

Rituals doet met subtiel pianospel, net zo subtiele percussie en ingetogen zang van Wende en de gitaaraccenten van Maarten van Damme denken aan Tori Amos of zelfs Kate Bush. Natuurlijk zijn de stemmen onvergelijkbaar; het zijn de sfeer en de toon van de muziek die de vergelijking oproepen. Het is een mooi bruggetje naar de swing van The Garden. Ook hier laten de drie mannen horen mee bepalend te zijn voor het geluid van Wende. Maarten van Damme kleurt met zijn gitaar steeds kleine patronen die als het ware de tegenspelers zijn van de zanglijnen van Wende. Als het nummer in een stroomversnelling komt, liggen instrumenten en zang meer in lijn met elkaar.

Het is natuurlijk mogelijk om bij elk nummer de vergelijking te zoeken met de studioversie. Live ervaren, is veel beter nog. Bij de live reviews vind je dan ook een verslag van het optreden dat Wende op 14 november in Alkmaar gaf. Het voert te ver om hier een integrale vergelijking van alle nummers op te nemen. Wat volstaat, is de reflectie dat The Theatre Sessions meer is dan een geslaagde vertaling van het studiowerk van Last Resistance. Tot in de puntjes verzorgd en erg enthousiast teamwork is The Theatre Sessions een bijzonder energieke en uitnodigende live weergave. Het is een staalkaart van wat Wende samen met haar drie muzikanten aan energie, aan spel met licht en donker voor het voetlicht weet te brengen. Daarin slaagt men ook zonder beeld. Met nummers als Last Resistance, hier weergegeven met een Jeff Buckley / Pink Floyd gitaarsound en Threat Of Happiness naast de al eerder genoemde nummers zal Wende eveneens liefhebbers van progressieve rock aanspreken. Het palet dat Wende biedt is zo aansprekend dat het niet anders kan dan dat deze muziek ook internationaal kan aanslaan. Dat is Wende en haar mannen van harte gegund. Dit is een heel krachtig livealbum.