“Hoi, ik ben Tim, en ik maak liedjes op een akoestische gitaar.” Zo stelt singer-songwriter Tim van Doorn uit Enschede zich voor in zijn biografie, een A4’tje meegestuurd met zijn eerste album/boek This Minor Side Effect. Op het eerste gezicht lijkt het werk van Van Doorn een normaal boekje met overigens prachtig ‘grungy’ zwart-wit artwork van Jacek Selanski, maar dan blijkt er achterin het veertien hoofdstuk tellende boekje een cd’tje te zitten en blijken de “hoofdstukken” dus liedjes met songteksten. De tracklisting staat ook niet achterop (daar staat namelijk een flaptekst), maar voorin, functionerend als inhoudsopgave.

This Minor Side Effect is een conceptalbum dat chronologisch verhaalt over een tiener genaamd Jake uit het stadje Stirmouth. Hij heeft een actief sociaal leven, een mooie vriendin (Clara) en zit in een band. In opener (Prologue) Always Consider Home krijgt hij een vette auto van zijn vader, waar hij spijtig genoeg mee naar een grote stad aan de andere kant van het land moet rijden, omdat zijn vader daar werk gevonden heeft. Na de verhuizing begint het drama voor Jake.

In het uptempo Easy wordt Jake streng toegesproken door zijn vader die vindt dat hij niet moet zeuren over zijn nieuwe woonplaats en dat het hem wellicht goed zal doen. Maar Jake denkt dat het vroeger allemaal makkelijker was (“easy is a word of the past”). Hij wordt ook toegezongen door Clara (Wendy Berger) die hoopt dat hij zijn weg zal vinden in de grote stad, hij erop moet letten dat hij niet teveel zal veranderen en haar naam roept als hij vastloopt.

Het sippe Sucker Punch gaat over het pispaaltje van zijn nieuwe klas worden en in de elf tracks die volgen, kwijnt Jake steeds verder weg. Hij verliest alles: zijn band, zijn gezonde verstand en zichzelf. Vocaal doen sommige nummers, waaronder dit nummer maar ook Climbing the Ranks of Like Leaving Earth, waarin Jake Clara een brief schrijft, een beetje denken aan Frank Turner.

Tof is dat Van Doorn de hulp heeft ingeroepen van een trompettist, pianist, cellist, zangeres Berger en Arthur Adam, die in één nummer meezingt en gitaar speelt. Interessant is dat Van Doorn ervoor kiest over Jake te “vertellen” vanuit het perspectief van een alwetende verteller. Hij zingt dus niet in ik-vorm, maar vertelt duidelijk het verhaal van iemand anders. In hoeverre het autobiografisch is, is de vraag, maar dat hij universele thema’s (liefde, relaties, afscheid en jezelf vinden) aansnijdt, is duidelijk. Uiteindelijk blijkt: thuis is waar je geliefden zijn.

Het vertederende This Minor Side Effect klinkt afwisselend en Van Doorn’s stem helder. Zowel boekje als cd verdienen meerdere luister- en leesbeurten. De kans dat Jake net als Tommy (The Who) en Scott Pilgrim (Bryan Lee O’Mally) onder je huid kruipt is aanwezig, vooral dankzij de effectversterkende combi van boek en muziek.