Het heeft even geduurd, maar het wachten wordt beloond, Superior, het derde soloalbum van de Deense held Tim Christensen is uit in Nederland. Het album krijgt wat het verdient: veel lovende woorden.

In 1994 en 1996 brengt Tim Christensen samen met Martin Nielsen, Søren Friis twee albums uit onder de naam Dizzy Mizz Lizzy, later nog gevolgd door een live album. Het geluid van dit rock trio is duidelijk al doordrenkt met de composities en het schrijftalent van Christensen. Zijn talent komt pas echt tot bloei wanneer hij besluit solo verder te gaan. In 2000 verschijnt dan ook zijn solodebuut Secrets On Parade. De single Love Is A Matter Of… van dit album draagt met gemak de titel ‘klassieker’ in het oeuvre van Christensen. Het wordt een gigantische hit in geheel Scandinavië.

In 2003 verschijnt het even fraaie vervolgalbum Honeyburst. Het album wordt internationaal uitgebracht en even lijkt het erop dat Capitol/EMI Denemarken een internationale troef in handen hebben. Honeyburst levert prima singles op zoals Whispering At The Top Of My Lungs, Jump The Gun en Right Next To The Right One. Met drie maal platina en drie Deense Grammy’s in het thuisland blijft een internationale doorbraak toch, ongelukkig genoeg, uit. De verpletterende live optredens die hij ook hier ten lande geeft, blijven in het nationale gegeven gegrift.

Inmiddels ontwikkelt Christensen zich in zijn thuis land door tot grote held, met uitverkochte optredens en een knock-out optreden op het Roskilde Festival. In 2004 volgt er nog een DVD/CD, live opgenomen in de befaamde Abbey Road Studios in Londen. En toen werd het even stil. Problemen met het platenlabel over opname budgetten en internationale aandacht blijken daarin ten grondslag te liggen. Pas in november 2008 wanneer Christensen in eigen beheer Superior uitbrengt, kan hij de wereld laten weten er weer helemaal klaar voor te zijn. Denemarken ligt meteen weer aan zijn voeten en voorzichtig zien we ook weer wat buitenlandse data in de tourkalender verschijnen. ‘….we spreken 4 Juli 2009, 14:00 in de middag. Ik sta met een gepaste festival kater tegen het hek geplakt van de Arena tent op het Roskilde Festival, want dit optreden ging ik natuurlijk niet missen. Christensens klasse als schrijver en performer druipt er aan alle kanten weer vanaf en de band speelt erg strak na een al uitverkochte tour in het moederland. Dit optreden is dan ook de “icing on the cake” voor de band en met gemak gaan er 10.000 handen op elkaar en wordt alles uit volle borst meegezongen. Weer bekruipt mij de gedachte “wanneer gaat die internationale carrière nu eens gestalte krijgen?”

Tot vreugd van WiM brengt PIAS het album op 8 december uit en heeft Christensen net 5 data gespeeld op podia in het land ter ondersteuning van Superior. Het album kenmerkt zich door een enorme diversiteit aan songs. Van prachtige ballads als Song For Shelly, India en Wonder Of Wonders, die allen voorzien zijn van prachtige strijkers, tot uptempo indie/rock/pop nummers als de titelsong Superior en Love Rears It’s Ugly Head.

Christensen is niet gemakkelijk in een genre te vangen en dat maakt hem dan ook zo bijzonder. Zijn composities hebben altijd een zeer eigen geluid door onverwachte tempo wisselingen, strakke drum breaks en een verrassende keuze in gitaar akkoorden. Tel daar de indringende stem en de prachtige teksten van Christensen bij op en het plaatje is compleet. Laat Balkenendes “V.O.C. mentaliteit” hier nu maar zijn werk doen.