×

Recensie

Pop

30 september 2016

The Stream

MMXV

Geschreven door: Rik van Boeckel

Uitgebracht door: Current Music

MMXV The Stream Pop 4 The Stream – MMXV Written in Music https://writteninmusic.com

Met MMXV zet The Stream de muzikale lijn van het debuut Art Nouveau (2014)  voort. Maar nu heeft de Leidse zanger/pianist Jan Stroomer, de man achter The Stream, er een bijzonder aspect aan toegevoegd. Hij heeft de songs namelijk ingepast in de theatervoorstelling Past Perfect, waarin muziek, theater en video worden gecombineerd. Dat is een voorstelling over liefde, zonde en escapisme en dat zijn dan ook de thema’s van de songs. Twaalf zijn het er, opgenomen in 2015 (vandaar de Latijnse cijfers MMXV).

Elke maand bracht Jan met The Stream een song uit, de laatste Uncertainly in december 2015. Deze song over het gegeven dat het niet erg is dat alles onzeker is, is meteen ook het sluitstuk van een album met sfeervolle popsongs die regelmatig de jaren 60 en 70 van de vorige eeuw oproepen. Met Stroomer op de piano als ijkpunt, en als zanger. De backing vocals Esmé Gabelen, Frederieke Kroone en Maartje Keijzer zijn zeer fraai zoals in Love You Anyway, een van de sterkste songs van het album, en in de uptempo titelsong die zeker hitpotentie heeft!

In Wasted Love laat Stroomer horen goed naar Elton John te hebben geluisterd en dat geldt ook voor de opener Sucker For Fairytales dat gekenmerkt wordt door een musicalachtige sfeer. The End Of Laissez-faire is weer heel filmisch. The Crash (over dingen die kapot gaan) is wat vaudeville-achtig. De arrangementen zijn sterk. De teksten spreken vaak voor zich : ‘There’s a girl in my bed and I am filled with regret’ ( uit Way To Go). Het schaamtegevoel wordt hier goed verwoord.

Stroomer is op dit album in feite een storyteller met liefde als het centrale thema. Dat komt ook in de theatervoorstelling naar voren, waarin naast Jan Stroomer en de musici van The Stream een actrice opkomt die de rol van een geliefde speelt; en die uiteindelijk vertrekt. De muziek en het acteren worden versterkt door op een scherm geprojecteerde videobeelden. Don’t Let Go is net als de meeste tracks een goed in het gehoor liggende popsong. Met de toevoeging van cello en viool. Het wordt nergens zwaar, de songs hebben over het algemeen een lichtvoetig karakter. Alternatieve piano pop noemt Jan Stroomer zijn muziek en die is alleszins de moeite waard!



  1. Sucker For Fairytales
  2. The End Of Laissez-faire
  3. The Crash
  4. Way To Go
  5. Love You Anyway
  6. Wasted Love
  7. Past Perfect
  8. She can't breathe
  9. Never Thought I'd Say
  10. Don't Let Go
  11. Anymore
  12. Uncertainly