×

Concert

02 december 2016

The Dutch terug in Paradiso met nieuw album

Geschreven door: Edwin Hofman

Twee jaar na het ‘reünie-optreden’ staat The Dutch wederom in de bovenzaal van Paradiso. Was destijds de aanleiding de re-release van twee albums van de band, deze keer presenteert het kwartet een geheel nieuwe plaat: Four.

Zanger/gitarist Hans Croon laat al snel weten dat alle tracks van Four gespeeld gaan worden. We hebben het vanavond dus niet over een nostalgie-trip, zoveel is wel duidelijk. De band begint met de stevige albumopener Money en trekt al snel vier blazers het podium van de uitverkochte zaal op om de prima song Brighton & Hove kracht bij te zetten. De band klinkt sowieso stevig en met vier zangmicrofoons en (soms) het koper erbij is er absoluut sprake van een krachtig optreden.

Basically Your Love is ook live fraai en de band deelt een tik uit aan de nieuwe president van de VS via Bye, Ministry Man – al had de band bij het schrijven van dit lied nog een nederlaag voor Trump in gedachten. Mr. Taxidriver blijft vermeldenswaardig en om de sound van de band verder te verrijken pakt Croon er de 12-strings-gitaar bij. Zijn broer Bert (toetsen/zang) neemt bij het fijne Left Of Centre de mandoline ter hand. Het draagt alleen maar bij aan de kleur en rijkdom van het optreden. Is This Your House, met zijn effectvolle baslijn ademt juist weer een beetje de new wave van weleer. The Dutch is niet voor één gat te vangen.

De enige oude song tussen het nieuwe werk is verrassend genoeg Out Here Where The Caveman Dwells uit 1985, de b-kant van de single America, dat ook op het album Under The Surface was te vinden. Hierna vallen vooral de recente single Fine Shields We Are op, dat een vurige uitvoering krijgt en Copy That Line, over online privacy, met een bijna angstaanjagend intro (‘I’m scared!’).

Met de blazers op het podium worden het sterk persoonlijke Father en het meer opbeurende You Can’t Be Wrong overtuigend op de zaal losgelaten en eindigt het optreden, dat gaandeweg de avond steeds hechter en steviger werd. The Dutch komt al snel terug voor een toegift en speelt – dank u wel – het lekker hoekig groovende Nous Sommes Très Petits uit 1982 en de ‘hit’ This Is Welfare, een song die bloedmooi was en die 33 jaar later in Paradiso nog steeds bloedmooi is. Deze puike toegift zet een stevig uitroepteken achter een sterk optreden.