×

Recensie

Pop

16 september 2014

Tangarine

Move On

Geschreven door: Edwin Wendt

Uitgebracht door: Excelsior Recordings

Move On Tangarine Pop 3 Tangarine – Move On Written in Music https://writteninmusic.com

Het is dat we nu middenin een mooie nazomer zitten, maar eigenlijk is Move On geen plaat die moet worden uitgebracht als de herfst net begint. De nieuwe plaat van Tangarine ademt de hoop die past bij de lente.

Tweelingbroers Arnout en Sander Brinks hebben de somberheid achter zich gelaten en hebben het genieten van het leven bovenaan hun dagelijkse ‘to do-lijstje’ gezet. Dat resulteert in elf songs waar de levensvreugde inderdaad vanaf spat. Move On doet het uitstekend tijdens een (zonnige) autorit, fietstocht of skatetocht. Maar rond het achtste of negende nummer begint het gebrek aan variatie zich toch wat te wreken. Dat de broers Brinks zichzelf een schop onder hun hol hebben gegeven, is toe te juichen. Maar voor een volgende plaat verdient het aanbeveling dat ze weer iets van de bezonkenheid van voorganger Seek And Sigh terughalen, om het evenwicht te herstellen.

De songs op Move On zijn tekstueel zeer positief ingestoken, de muziek past daarbij. Klinkt logisch, maar binnen dat stramien varieert Tangarine te weinig. Een enkel wat meer ingetogen nummer, Life Falls Down, de vijfde track, biedt dan net iets te weinig afwisseling. De sixties waren op de vorige vijf albums al een duidelijk hoorbare invloed, vooral de artiesten die bewezen goed uit de voeten te kunnen met vocale harmoniën (Byrds, Simon & Garfunkel). Die invloeden zijn er nog steeds, maar waar Simon & Garfunkel tegenover een Cecilia op hetzelfde album een ingetogen So Long Frank Lloyd Wright zetten, kiest Tangarine -grof gezegd voor eerst een album met vooral Frank Lloyd Wrights’ en daarna een album met vooral Cecilia’s. Dit is gechargeerd, maar het is wel wat zich gaandeweg Move On gaat wreken.

Hopelijk is die variatie er wel tijdens de volgende maand startende clubtour. Met de elf songs op Move On vullen Sander en Arnout immers geen avond, zodat automatisch moet worden teruggegrepen op ouder werk. Dat de mannen zich realiseren dat ze het mooiste beroep ter wereld hebben, zoals in hun bio is te lezen, verdient een felicitatie. Maar waar voorganger Seek And Sigh door de makers voor henzelf was geschreven, is de nieuwe plaat gericht aan ‘De Wereld’. En die bestaat nu eenmaal niet alleen uit mensen die elke dag juichend uit hun bed springen om naar hun fantastische baan te rennen.

Na een fantastisch weekend hoort gewoon een maandagse baaldag te volgen. Wie alleen maar piekt, heeft geen pieken meer.



  1. Eyes Keep Looking
  2. Out Of Your Life
  3. Where Are They Now
  4. First Flight
  5. Life Falls Down
  6. Some Things Never Change
  7. It's Alright
  8. Move On John
  9. Never To Remain
  10. No Recall
  11. What I'm After