×

Recensie

Pop

09 maart 2015

Susanne Sundfør

Ten Love Songs

Geschreven door: Henning Bolte

Ten Love Songs Susanne Sundfør Pop 4.5 Susanne Sundfør – Ten Love Songs Written in Music https://writteninmusic.com

De Noorse zangeres Susanne Sundfør (1986) is een uitzonderlijk muzikaal talent met een stem die het heeft, die pakt, die als ferme lichtstraal binnenkomt en draagt tot aan de horizon. Sundfør heeft een uitstraling die er is en staat. Songs als The Brothel, White Foxes of Silicone Veil laten als rotsgravures onuitwisbare sporen achter. Als performer lijkt ze in eerste instantie op zichzelf terwijl elementen uit uiteenlopende muzikale tradities haar muziek voeden en sophisticated erin verwerkt zitten. Sinds haar platen-debuut in 2006 heeft ze met vijf eigen albums, opmerkelijke samenwerkingen indrukwekkende performances een markant spoor getrokken met in Scandinavië een reeks hoge noteringen in de pop-charts.

Sundfør deed de vocals in de titel-track van Nils Petter Molværs album Baboon Moon (2011), leverde bijdragen  albums van het bekende Tromsø pop-duo Röyksopp (2012, 2013) en gaf haar stem aan de door M83 gecomponeerde titelsong van Sci-fi film Oblivion met Tom Cruise (2013). 2010 begon zij met Lars Horntveth, de mastermind van Jaga Jazzist, samen te werken. Hij hoort ook bij de bezetting van haar touringband even als Jaga toetsenist Øystein Moen en de bekende jazzdrummer Gard Nilssen.

Ten Love Songs is Sundførs zesde album. Van de jubilerende binnenkomer Darlings gaat het naar de disco-stamper Accelerate (met sporen Abba en Annie Lennox) terwijl Fade Away mooi de  basic beat van Chic’s Good Times als “sound of your heart” incorporeert. Het aansluitende engelachtig, dreamy glijdende Silencer vormt dan weer een gaaf contrast.

Sundførs krachtige kristalheldere stem draagt en reikt ver waarbij ze moeiteloos tussen engelachtig dreamy, jubilerend en stuwend heen en weer kan glijden. Hoe zeer de sound ook aangedikt wordt, haar stem blijft het onbetwiste krachtcentrum met helder gearticuleerde lyrics en glans die alles overstraalt. Glans en scherpe aanwezigheid van de stem maar geen glamour. Focus en sfinx ineen.

Alles komt samen in Memorial, het opus binnen het opus dat uitgestrekt over tien minuten grootse cinematische dimensie bereikt. Grieg, Sibelius, Herman, Morricone en Vivaldi onder één song in elkaar vallend. Ook Delirious and Slowly hebben sterke cinematische kwaliteitenen leven van de spanning die met de meesterlijk getimde afwisseling van donderende beats en dreamy passages ontstaat. Van geheel andere orde is vervolgens de sobere, op kistorgel begeleidde chant Trust Me maar ook hier blijft de op zich al mooie song niet in een straatje doorzoemen. Uiteindelijk rijst de apotheose met een glorieus klankvuurwerk op. Insects de afsluiter, is puur opzwepend en bezwerend met een Kraftwerkachtige machinerie die flink loeiend plotseling afbreekt.

Ten Love Songs is duidelijk meer dan een verzameling van tien songs bij het thema liefde. Er schuilt een  grotere vorm in de tien tracks met daaronder een grotere vorm in één van de tracks. Het lijkt dat Sundfør geloofwaardig en met dezelfde impact alle kanten op kan maar daarachter zit wel een doordenkend musicianship. De wijze waarop een grote diversiteit aan muzikale en instrumentele elementen in één song en door alle songs heen samenkomen en daarbij een enorme dynamica in gang zetten, is weergaloos. Een absolute kraker!



  1. Darlings
  2. Accelerate
  3. Fade Away
  4. Silencer
  5. Kamikaze
  6. Memorial
  7. Delirious
  8. Slowly
  9. Trust Me
  10. Insects