×

Recensie

Pop

20 september 2018

Prince – Piano & A Microphone

Piano & A Microhone '83

Geschreven door: Edgar Kruize

Uitgebracht door: NPG Records

Piano & A Microhone '83 Prince Pop 3 Prince – Piano & A Microphone ’83 Written in Music https://writteninmusic.com

Na Moonbeam Levels op de 4EVER-compilatie die in 2016 uitkwam en de uit 2017 stammende uitgebreide Purple Rain-reissue is Piano & A Microphone ’83 de eerste echte ‘stand alone’ release die uit de kluis van de in 2016 overleden muzieklegende Prince komt. Het is bij fans en controversiële release, omdat het materiaal al sinds 1989 circuleert op allerhande bootlegs. Nu is het echter opgepoetst en officieel uit op vinyl en CD.

Waarbij de titel wellicht een beetje vreemd gekozen is. In 2015, luttele maanden voor zijn onverwachte dood, kondigde Prince aan dat hij solo op tournee zou gaan. Nasm van die tour zou Prince Spotlight: Piano & A Microphone worden. De tour zoals Prince die voor ogen had, zou onder meer naar Carré komen. Dat ging echter niet door vanwege onder meer de aanslagen in Parijs in november 2015 en door gedoe met zwarthandelaren. In januari 2016 riep Prince zijn fans op om naar Paisley Park te komen, waar hij twee pianoshows zou doen. ‘Spotlight’ viel van de titel af en na die Paisley Park-shows ging het Piano & A Microphone gebeuren alsnog op tournee, maar niet meer door Europa.

Het album zoals het nu uitkomt, heeft weliswaar dezelfde ‘merknaam’ gekregen, maar heeft niets met die shows uit 2016 te maken. De cassette die de pianorehearsal die nu officieel uit is, had domweg geen titel en is überhaupt nooit bedoeld geweest om als album te worden uitgebracht. Het is Prince die ruim een half uur aan het improviseren is en een tape liet meelopen. Die tape is toevallig bewaard gebleven en nu uitgebracht. Waarom dan die naam? Ja, het is Prince met piano en een microfoon. Maar muziekhistorisch is het niet echt te verantwoorden. Wel muziekhistorisch verantwoord is de manier waarop met name de deluxe edition van deze sessie (lp, cd, fraai boekwerkje erbij) is uitgebracht. Het schoolvoorbeeld van en puike archiefrelease. Het bevat liner notes van technicus Don Batts, van Revolution-toetseniste Lisa Coleman en van ‘fly on the wall’ (en meer) Jill Jones. Met name de input van laatstgenoemde geeft fraai inzicht in Prince’ manier van werken, het wonen in zijn huis en zijn passie op de piano. Haar schrijfsels doen je op en nieuwe manier naar dit materiaal luisteren. De sterren bij deze recensie zijn voor de inhoud, wat betreft de vorm moet er minstens anderhalve ster bij.

Piano & A Microphone ’83 is voor zover we kunnen inschatten medio 1983. Gezien de nummers die gespeeld worden is na afloop van de 1999 tournee het meest plausibel. Prince had zijn huis aan 9401 Kiowa Trail in Chanhassen, bekend als ‘Purple House’, dusdanig ingericht dat hij er makkelijk op kon nemen. Prince’ Yamaha piano stond in de woonkamer. Die lag pal boven de studio, met alle kabels over en weer doorgetrokken, zodat Prince ongestoord kon opnemen. In de liner- notes van de box herinnert Jill Jones de kabels die onder het zwarte tapijt weggewerkt waren. De nummers die Prince heeft gespeeld tijdens deze sessie in 1983 hebben in de loop der jaren hun weg Prince’ oeuvre in gevonden… of niet. De sessie start met 17 Days, die hier al improviserend een beetje bluesy klinkt. Mooi dat de boel inclusief de instructies naar engineer Don Batts intact zijn gebleven. Het nummer is ontstaan uit een jam met The Revolution, zo stelt Lisa Coleman in de liner-notes. Prince is hier de track in de vingers aan het krijgen. 17 Days kwam uiteindeijk als b-kantje van When Doves Cry uit, maar deze gepassioneerde en vrij felle uitvoering is muzikaal meer passend bij de treurige tekst die het nummer heeft.

Purple Rain is wellicht Prince’ meest bekende nummer. Het is een onvervalste rockballad, mede door de beroemde gitaarsolo. Die versie is op 3 augustus 1983 opgenomen, tijdens een benefietconcert. Hier is het een behoorlijk ander beestje. Meer een schets, een vingeroefening van een paar minuten. Joni Mitchell’s A Case Of You volgt en dat zou je als een van de rode draden in Prince’ (live) carrière kunnen beschouwen. Hij speelde het genoemde 3e augustus 1983 voor het eerst live (niet op de piano echter) en hij bleef dat tot het eind van zijn leven doen. Wat ik wel leuk vind is dat Prince hier in 1983 direct het vierde couplet van Joni’s nummer inzet. Dit is de vroegste opname die we ervan kennen. De versie die 19 jaar later officieel uitkwam start óók bij dat vierde couplet. De insteek is al die jaren intact gebleven, deze versie is erg mooi uitgevoerd. Prince zingt uit zijn tenen.

Mary Don’t You Weep is een spiritual, een nummer dat door slaven werd gezongen in de katoenvelden en verborgen boodschappen van hoop en verzet bevat. Die boodschappen ontbreken hier. Prince’ stem zoekt meerdere uithoeken van zijn bereik, van falset tot donker grommend. Onderwijl doen flarden van wat Strange Relationship gaat worden dienst als couplet. Strange Relationship loopt er dan ook gewoon in over. Hier hoor je trouwens het best dat de bron een cassette is. Het heeft wat rammelende audio.

Alles wat volgt op Piano & A Microphone ’83 is zelden tot nooit meer gespeeld door Prince. International Lover dook, net als Strange Relationship, tijdens de Lovesexy tournee nog weleens op in de pianomedley. Hier is het een soort tussendoortje. Verwaarloosbaar in het grotere geheel dat deze medley is. Maar leuk om het te horen. De eerste kant van de tape waarvan dit komt (en ook van de lp) eindigt met Wednesday. De studioversie werd in oktober 1983 opgenomen met Jill Jones en was bedoeld als vijfde track op Purple Rain. Het verdween echter de archieven in en kwam daar nooit officieel meer uit. Dit is een andere versie. Net als de rest van deze sessie meer improviserend. Cold Coffee & Cocaine en Why The Butterflies vormen samen de volledige b-kant van de nieuwe lp. Het lijken improvisaties die nooit als daadwerkelijk liedje zijn bedoeld. In Cold Coffee & Cocaine zet Prince zijn Jamie Starr/Morris Day-stem op. Erg lollig, maar in alle vrijblijvendheid ook vergeetbaar.

Piano & A Microphone ‘83 moet je niet zien als ‘een fenomenaal verborgen gebleven album’ dat in die legendarische Vault van Prince lag. Het is vooral een stuk muziekgeschiedenis dat inzicht geeft in hoe Prince werkte. Het klinkt ruw omdat het op een reguliere tape is opgenomen, waardoor er zelfs met de technieken van nu maar weinig meer aan op te poetsen is. Toch klinkt het stukken frisser en meer levendig dan de bootleg die we kennen, maar verwacht geen schitterende surround stereo. Het blijft een lo-fi opname, met niet alleen de ‘flaws’ die daar bij horen, Prince speelt ook ruw, tegelijk ook gepassioneerd. Niet voor een massa toehoorders, puur voor zichzelf en hij gaat er volledig in op. Hij waant zich onbespied en in feite luisteren we nu ongewenst mee. Deze release is een soort muzikale polaroid. Ongepolijst, ongeposeerd en stiekem ook een beetje verkleurd.



  1. 17 Days
  2. Purple Rain
  3. A Case Of You
  4. Mary Don't You Weep[
  5. Strange Relationship
  6. International Lover
  7. Wednesday
  8. Cold Coffee & Cocaine
  9. Why The Butterflies