×

Recensie

Pop

24 november 2016

Prince

4EVER

Geschreven door: Edgar Kruize

Uitgebracht door: Warner Music

4EVER Prince Pop 3 Prince – 4EVER Written in Music https://writteninmusic.com

Toen muziekicoon Prince eerder dit jaar overleed, was zijn oude werk in de muziekwinkels niet aan te slepen. Vooral de verzamel-cd’s The Very Best Of, Ultimate en het kloeke The Hits/The B-Sides verkochten goed. Laatstgenoemde verzamelaar uit 1993 schoot in april en mei zelfs weer de Album Top 100 in. Nu is er 4EVER, een veertig tracks tellende verzameling met als ‘unique selling point’ het nooit eerder uitgebrachte Moonbeam Levels, een nummer uit 1982. Rechtvaardigt die ene nieuwe track deze dubbel-cd?

Dat hangt alles af van wat je van een Prince-verzamelaar verwacht. Het sinds Prince’ overlijden weer goedverkopende The Hits/The B-Sides is ontegenzeggelijk de meest complete verzamelaar die tot nu toe beschikbaar was, maar hierop zal je tevergeefs zoeken naar hits als bijvoorbeeld Mountains, Girls & Boys, Glam Slam, Batdance en My Name Is Prince. Om er maar een paar te noemen. Daar staat tegenover dat er in de vorm van bijvoorbeeld Peach, Nothing Compares 2 U, Pink Cashmere en het magistrale Power Fantastic enkele tracks opstaan die je nergens anders op cd vond én dat de schijf met b-kantjes op zijn minst even sterk (en soms misschien wel sterker) is dan de hits op de andere twee cd’s. Het b-kantjes materiaal biedt in combinatie met het ‘niet hit’-materiaal diepte en perspectief.

Op 4EVER vind je veertig tracks dat is een torenhoge opeenstapeling van hits, inclusief veel tracks die op de eerdere verzamelaar ontbraken. Stuk voor stuk fantastische en iconische tracks, daar kan niemand omheen. Om echter per cd twintig nummers kwijt te kunnen, heeft men enigszins moeten proppen en dus is in veel gevallen de single-edit van een hit gebruikt. Nu is dat in veel gevallen niet erg, dat is tenslotte de versie die veel mensen kennen van de radio of uit de videoclip. Maar op iconische tracks als een Let’s Go Crazy, Sign “O” The Times of de geluidscollage die Batdance is, doet dit de artiest in kwestie ernstig tekort. Daarnaast is het opvallend dat in niet alle gevallen de singleversie is gebruikt om ruimte te besparen. De singleversie van When Doves Cry is bijvoorbeeld 10 seconden korter dan de versie die op deze verzamelaar staat, maar deze blijkt wel exact even lang als de edit op The Hits/The B-Sides. Muggenziften? Absoluut, maar gezien de kwaliteit van het (hit)oeuvre van Prince buiten kijf staat, moet je als recensent op andere vlakken kritisch zijn.

Een ander punt van kritiek is dat 4EVER als verzamelaar inhoudelijk niet voorbij het punt komt dat in 1993 bij het eerdere ijkpunt The Hits/The B-Sides werd gezet. Want een nummer van na 1993 is op 4EVER niet te vinden. Deze nieuwe verzamelaar komt uit via Warner Music. Een label waar Prince bij leven en welzijn behoorlijke mot mee had en pas de laatste jaren weer mee ‘on speaking terms’ kwam. In 1993 veranderde hij zijn naam in zijn onuitspreekbare symbool dat de titel van zijn album uit 1992 was, om op die manier zijn contract te bevechten. Sindsdien hebben het symbool en zijn naam nimmer meer gezamenlijk een albumcover gesierd. Tot nu. Het is daarom des te opvallender dat Warner er niet voor heeft gekozen om ‘Symbol’-werk van ná 1993 op deze verzamelaar te plaatsen. Zij hebben tenslotte nog als ‘Symbol’ opgenomen albums uitgebracht, zoals Chaos And Disorder en The Gold Experience. Die laatste bevat The Most Beautiful Girl In The World, één van zijn grootste hits ooit (in ieder geval zijn allergrootste in Nederland), of een inmiddels als kleine klassieker te boek staand nummer als Gold. Liedjes die op 4EVER schitteren door afwezigheid, evenals ander material uit de periode 1994-1999 dat bij Warner uitkwam én nieuwer materiaal (Art Official Age, PlectrumElectrum) dat Prince relatief recent via Warner wereldkundig maakte. Een enorme gemiste kans om met 4EVER een meer brede blik op het werk van Prince te geven en om deze verzamelaar minder generiek te maken.

De meeste aandacht gaat uiteraard uit naar Moonbeam Levels, een nummer uit 1982. Dat circuleert al decennia onder verzamelaars en de laatste jaren zelfs in dezelfde piekfijne kwaliteit die nu ook de officiële release is. Het is een pracht van een track, waarvan de officiële release enorm welkom is. De pianoballad is typische 80s Prince, die rustig start en langzaam uitbouwt, met prachtig subtiel gitaarspel en heerlijk gekrijs tegen het einde, voor het nummer weer in hetzelfde tempo waarin het begon een fade out krijgt. Een prachtig bewijs dat Prince gewoon nog veel echt goede liedjes nooit heeft uitgebracht. Naar verluidt was Prince zelf ook al bij de samenstelling van 4EVER betrokken voor zijn vroegtijdig heengaan. Dat maakt het hartverscheurende einde waarin hij eerst zingt ‘I’m lookin’ 4 better place 2 die’ zingt en als laatste zin ‘he don’t really wanna die’ extra wrang. Zeker als je het optelt met de maansymboliek die hij tijdens zijn laatste concerten en fotosessies hanteerde. Het maakt tegelijk van Moonbeam Levels – ook al is het al 34 jaar oud – een uitermate essentiële en zelfs voor 2016 nog relevante toevoeging aan Prince’ oeuvre.

Maar maakt dat 4EVER als geheel even relevant? Lastig. Muzikaal is er geen speld tussen te krijgen, dit is toch wel ruwweg het werk waar Prince op de lange termijn om herinnerd zal blijven worden. Bijzonder om te realiseren dat al dit werk in een kleine 14 jaar is uitgebracht, welke andere solo-artiest heeft in een vergelijkbare tijd zo veel zelfgeschreven, geproduceerde en opgenomen hits gescoord? Echter, het gebrek aan materiaal van ná 1993 is toch wel een erg groot gemis een postuum carrièreoverzicht, dat domweg 23 jaar aan materiaal mist. Is uiteraard een rechtenkwestie, maar daar zouden diverse rechthebbenden heus wel uitgekomen zijn. De keus voor sommige edits is er ook eentje om vraagtekens bij te zetten. Goed, sommige verschenen niet eerder op cd, dus er zijn altijd wel verzamelaars die er blij van worden. Maar het komt de muziek niet altijd ten goede. Daarnaast mist 4EVER de breedte van de in 1993 verschenen (en ondanks 3 cd’s inmiddels goedkoper te krijgen) verzamelaar die al te vaak is genoemd hier. Daar hoorde je de complete muzikant Prince, inclusief de verschillende lagen die zijn volledige werk zo interessant maken. 4EVER biedt je met name het hitkanon uit de 80s en dat blijft hoe dan ook imposant. Is dat wat je in de kast wil hebben? Zoek dan niet verder. Wil je een startpunt om je in het bredere oeuvre van de man te verdiepen? Dan zijn er betere (doch minder complete) alternatieven.

Prince – 4EVER

cd1:

  1. 1999
  2. Little Red Corvette
  3. When Doves Cry
  4. Let’s Go Crazy
  5. Raspberry Beret
  6. I Wanna Be Your Lover
  7. Soft and Wet
  8. Why You Wanna Treat Me So Bad
  9. Uptown
  10. When You Were Mine
  11. Head
  12. Gotta Stop (Messin’ About)
  13. Controversy
  14. Let’s Work
  15. Delirious
  16. I Would Die 4 U
  17. Take Me With U
  18. Paisley Park
  19. Pop Life
  20. Purple Rain

cd2:

  1. Kiss
  2. Sign ‘O’ The Times
  3. Alphabet St.
  4. Batdance
  5. Thieves In The Temple
  6. Cream
  7. Mountains
  8. Girls & Boys
  9. If I Was Your Girlfriend
  10. U Got The Look
  11. I Could Never Take The Place of Your Man
  12. Glam Slam
  13. Moonbeam Levels
  14. Diamonds and Pearls
  15. Gett Off
  16. Sexy MF
  17. My Name Is Prince
  18. 7
  19. Peach
  20. Nothing Compares 2 U