×

Recensie

Pop

01 maart 2015

Noel Gallagher High Flying Birds

Chasing Yesterday

Geschreven door: Ron de Joode

Uitgebracht door: Sourmash

Chasing Yesterday Noel Gallagher Noel Gallagher's High Flying Birds Pop 4 Noel Gallagher High Flying Birds – Chasing Yesterday Written in Music https://writteninmusic.com

Songs schrijven voor Liam? Dan nog liever een album maken met Damon Albarn. Liever benzine drinken dan luisteren naar The Artic Monkeys. Niet kunnen leven in een wereld waar Ed Sheeran stadions uitverkoopt. Noel Gallagher heeft nog steeds heel veel praatjes. En komt weer eens met een nieuw album. Zijn tweede in zijn post-Oasis levensfase.

En de laatste tijd werd er wel weer vaker over gespeculeerd: over die Oasis-reunie. Zeker nu Liam vorig jaar totaal onverwacht kapte met Beady Eye en dat besluit via Twitter in minder dan de straffe 140 tekens met de wereld deelde. En met die Beady Eye implosie werden de geruchten over een op handen zijnde Oasis-reünie alleen maar extra gevoed. Bovendien was het alweer twintig jaar geleden dat What’s The Story (Morning Glory) verscheen. Maar het bleef enkel bij een haastig in elkaar geflanste en veel te dure superdeluxe edition, die niets toevoegde aan wat de Oasis-afficionados al kenden. Een overbodige release dus. En met het verschijnen van een nieuwe single van Noel Gallagher (In The Heat Of The Moment) en de aankondiging van het tweede album van Gallagher’s High Flying Birds werden de kansen op een reünie tot een minimum beperkt. En dat is maar goed ook, want Paul Weller “put my fucking windows in if it happened” vertelde Gallagher onlangs. En Gallagher luistert heel goed naar de Modman en trekt daaruit zijn conclusies. Geen reünie. Weller reageerde tevreden: ‘Good good good’.

Chasing Yesterday moet dan ook de andere reden zijn, die een Oasis-reünie tot een zinloze bezigheid maakt. En Chasing Yesterday is een waardige opvolger van Gallagher’s titelloze debuutalbum. En werd met die schijf meteen duidelijk wie het creatieve brein was achter al die Oasis killertracks. Maar dat was natuurlijk oud nieuws. En de High Flying Birds waren geen Oasis zonder Liam, net zo min dat Beady Eye Oasis zonder Noel was. Het waren twee verschillende bands, die weliswaar hun legacy putten uit dezelfde roots, maar daar beiden een eigen invulling aan gaven. Nog een reden dat Oasis historie is én blijft.

Naar Chasing Yesterday is lang uitgekeken. Prangende vraag was natuurlijk: blijft Gallagher overeind? Een vluchtige beluistering neigt om negatief op die vraag te antwoorden. Er gebeuren geen nieuwe, spannende dingen op Chasing Yesterday en lijkt met de single In The Heat Of The Moment alle kruit verschoten te zijn. Maar na diverse draaibeurten blijkt Chasing Yesterday evenwel toch meer te bieden. En vernieuwend hoeft het allemaal niet te zijn. Dat was toch al niet het sterkste punt van Gallagher. De invloeden mogen weer als bekend worden verondersteld. En in combinatie met het compositorisch talent levert dat een aantal puike nummers op. Naast de single zijn dat het bombastische openingsnummer Riverman en de twee absolute hoogtepunten van Chasing Yesterday: het in samenwerking met het psychduo Amorphous Androgynous (ook bekend als The Future Sounds Of London) geco-produceerde The Right Stuff en The Mexican. Tracks die stammen uit sessies met AA en dat een afgekeurd samenwerkingsalbum opleverde. Ook de rest van Chasing Yesterday doet niet écht onder voor de uitschieters en als geheel is Gallagher’s tweede album daardoor redelijk geslaagd.

Nu zal Nederland niet écht in grote getale naar de winkel rennen om dit album aan te schaffen. Net als Beady Eye is dit toch vooral voer voor verstokte Britpoppers. Dat neemt echter niet weg dat Chasing Yesterday representatief is voor Britpop anno 2015 en Gallagher’s High Flying Birds vooral niet vooruitstrevend is, maar Chasing Yesterday gewoon een conservatief, degelijk en rechtlijnig album is van een popartiest die zijn wilde jaren al lang achter zich heeft (gelaten) en voor wie muziek gewoon een activiteit is die voor brood op de plank zorgt. Waarbij het mooi is meegenomen dat Noel nog steeds behept is met een behoorlijk talent om pakkende songs te maken. En die het komende festivalseizoen nog genoeg te horen zijn, want Gallagher staat op ieder zichzelf respecterend festival.



  1. Riverman
  2. In The Heat Of The Moment
  3. The Girl With X-Ray Eyes
  4. Lock All The Doors
  5. The Dying Of The Light
  6. The Right Stuff
  7. While The Song Remains The Same
  8. The Mexican
  9. You Know We Can't Go Back
  10. Ballad Of The Mighty I