×

Concert

21 maart 2015

Noel Gallagher completeert zichzelf in TivoliVredenburg

Geschreven door: Edgar Kruize

Waar hij eind 2011 nog de meeste indruk maakte met de tracks van zijn oude bandje, bewees Noel Gallagher vrijdagavond in een uitverkochte Ronda-zaal in TivoliVredenburg dat hij dat repertoire onder eigen naam volledig kan overstijgen.

Vanuit de kroeg recht tegenover de ingang van TivoliVredenburg galmt keihard muziek. Some Might Say, de Oasis-klassieker van het album (What’s The Story) Morning Glory? uit 1995. Twee decennia oud en onverwoestbaar. De hele kroeg zingt de keel schor en smeert de stembanden onderwijl met gerstenat. Even inzingen voor het optreden van Noel Gallagher’s High Flying Birds aan de overkant van start gaat. Een optreden waarbinnen het werk van Oasis een bijrol vertolkt. Niet alleen dat, het wordt zelfs overklast door het werk dat Gallagher ná het uiteenvallen van de band schreef en opnam.

gallagher02Dat is opvallend. Waar in De Melkweg een aantal jaar geleden het optreden stond als een huis en het eigen werk daarin prima overeind bleef, is het anno 2015 het werk van de twee High Flying Birds-albums dat live het meest tot zijn recht komt. Te beginnen met nota bene een b-kantje, Do The Damage, dat op swingende manier wordt gebracht en waarbij een batterij blazers zich van hun beste kant laat horen. Stranded on The Wrong Beach en Everybody’s On The Run, beiden van het High Flying Birds-debuut, worden door de luid meejoelende massa als ware anthems onthaald. Iets wat minder geldt voor de Oasis-track Fade Away, dat in vergelijking maar een lauw onthaal krijgt. De iets fletse uitvoering kan daaraan debet zijn.

Met zijn eigen werk is het daarna track voor track raak. De uitvoering is puntig, de performance staat zelfverzekerd (al lijkt Gallagher her en der nog wat ‘wise cracks’ richting het publiek nodig te hebben om zichzelf een houding te geven) en het meezinggehalte is hoog. Uiteraard wordt een Champagne Supernova, in een gewijzigd arrangement, met luid gejuich onthaald. Maar wie heel eerlijk is, zal beamen dat dit nummer gewoon beter door zijn broer Liam Gallagher gezongen kan worden. Feit is dat het binnen de vrijdagavond gepresenteerde setlist ‘gewoon en goede track tussendoor’ was en dat is een heel goed teken. Want waar Gallaghers solomateriaal in de studioversie soms nog niet helemaal landt, haalt exact dat materiaal tijdens een concert de Oasis-hits links (de springerige powerpop van You Know We Can’t Go Back) en rechts (het tot ver buiten TivoliVredenburg resonerende The Dying Of The Light) gewoonweg in.

Hoewel niet perfect en misschien iets minder memorabel dan in 2011, kan je na het zien van Noel Gallagher’s High Flying Birds in TivoliVredenburg niet anders dan concluderen dat de voormalige Oasis-componist/gitarist nu als solo-artiest zijn vorm volledig heeft gevonden. Waar je bij broer Liam met zijn Beady Eye smachtte om af en toe eens een goude oude te horen, leiden bij Noel Gallagher de oude tracks inmiddels af van zijn eigen materiaal. Voor iemand die al zo’n twee decennia opbokst tegen zijn eerste twee (klassieke) albums is dat een enorme stap vooruit. Of de fans die galmend op de Oasis-hits de zaal binnenkwamen die stap mee willen gaan zetten? Het lijkt er verdacht veel op.

SETLIST NOEL GALLAGHER’S HIGH FLYING BIRDS
20 maart 2015, TivoliVredenburg, Utrecht

  1. intro: Shoot A Hole Into The Sun
  2. Do the Damage
  3. (Stranded On) The Wrong Beach
  4. Everybody’s on the Run
  5. Fade Away
  6. In the Heat of the Moment
  7. Lock All the Doors
  8. Riverman
  9. The Death of You and Me
  10. You Know We Can’t Go Back
  11. Champagne Supernova
  12. Ballad of the Mighty I
  13. Dream On
  14. The Dying of the Light
  15. The Mexican
  16. AKA… Broken Arrow
  17. Digsy’s Dinner
  18. If I Had a Gun…
  19. Don’t Look Back in Anger
  20. AKA… What a Life!
  21. The Masterplan