Ned Doheny
Seperate Oceans
Met het prachtige overzichtsalbum Seperate Oceans krijgt de uit California afkomstige Ned Doheny eindelijk de aandacht die hij de in de jaren 70 niet optimaal kreeg.
Over de decennia heen zijn er muzikanten geweest die op een of andere manier niet in de schijnwerpers kwamen maar het wel optimaal hadden verdiend. Gelukkig krijgen velen daarvan een nieuwe kans als muziekliefhebbers de albums opnieuw ontdekken en platenlabels als Light In The Attic en Numero, die een zeer grote kennis en liefde voor muziek hebben, de artiesten opnieuw onder de aandacht brengen. Seperate Oceans van de uit Los Angeles afkomstige Ned Doheny is daar een prachtig voorbeeld van.
Doheny kwam op in de laat jaren 60/begin jaren 70 en werd dikke vrienden met Jackson Browne en de clan muzikanten (Eagles, Bonnie Raitt, Joni Mitchell) die vanuit Laurel Canyon niet veel later de wereld gingen veroveren. De muziek die Doheny maakte, singer-songwriter songs met dikke vleugen soul en rhythm &blues, vielen echter buiten de op dat moment populaire stromingen. Net op het moment dat het muzikale tij keerde en zijn soulfulle songs bodem kregen, en hij met het, door de legendarische gitarist Steve Cropper (Booker T & The MG’s) geproduceerde, Hard Candy zijn beste album maakte was daar Boz Scaggs die met Silk Degrees, in een soort gelijke stijl, alle aandacht naar zich toe trok. Al helemaal doordat het van dat album afkomstige Low Down zo’n gigantische wereldhit werd.
Na Hard Candy kwam het eigenlijk niet meer echt goed met Doheny. Hij bleef nog enkele jaren songs schrijven en nam ook nog een paar albums op maar toen de doorbraak volledig uitbleef stopte hij met muziek maken. Met het zeer fraaie overzichtsalbum Seperate Oceans maakt Numero nogmaals duidelijk hoe goed en catchy de songs van Doheny waren. Alleen al songs als albumopener Give It Up For Love, het door Chaka Kahn wereldberoemd gemaakte Wha Cha’ Gonna Do For Me, A Love Of Your Own (beide songs schreef Doheny samen met Hamish Stuart van de Average White band) en het geweldige Labour Of Love geven aan waar de echte ‘Californean soul’ vandaan kwam. De zon spat je speakers uit.
Als fijn extra zijn op het album een flink aantal demo’s bijgesloten die juist in sobere vorm laten horen hoe goed de songs al in elkaar zaten voordat ze de rijke arrangementen verkregen. Ook de toevoeging van de achtergrond vocalen van Don Henley en Glenn Frey, midden jaren 70, de mannen die je in je achtergrondkoortjes wilde hebben maar bijna niet kon krijgen, zijn een sublieme aanvulling op de al zo sterke songs. Het album sluit met een kale, wat snellere versie van de geweldige openingssong Get It Up For Love perfect af.
Dat de Doheny sound in de latere jaren heel veel werd gekopieerd (vooral Hall & Oates maar ook bijvoorbeeld The Bee Gees grepen slim terug naar de Californean sound van Doheny) moet hem deugd hebben gedaan. Maar hoe tragisch dat hij zelf het succes niet echt heeft gekend. Gelukkig is daar dan nu Seperate Oceans die nogmaals de grote kwaliteiten van Doheny als songschrijver en ook als performer onderschrijft. Want juist met al die kopieerders is het op Seperate Oceans wel heel duidelijk dat Doheny zelf ‘the real deal’ is.