×

Recensie

Alternative

29 oktober 2009

Moss

Never Be Scared/Don't Be A Hero

Geschreven door: Edwin Hofman

Uitgebracht door: Excelsior

Never Be Scared/Don't Be A Hero Moss Alternative 4 Moss – Never Be Scared/Don’t Be A Hero Written in Music https://writteninmusic.com

Moss is een band die in staat is het gat dat Daryll-Ann en Johan achterlieten op te kunnen vullen. Het debuut op Excelsior, The Long Way Back, was hoopgevend. De opvolger Never Be Scared/Don’t Be A Hero is meer dan dat.

De plaat opent leuk met twee pittige popliedjes (Never Be Scared en I Like The Chemistry), die luisteraar op frivole en vlotte wijze welkom heten. Met Apparatos wordt het pas echt interessant. Het intro, met een opvallende ‘beatje’, mag opmerkelijk genoemd worden. Een psychedelische sound dwarrelt de speakers uit en Marien Dorleijn klinkt als een lichte versie van Mark Lanegan in zijn Screaming Trees-tijd. The Comfort, dat hierop volgt, is een tijdloos poppareltje met een pakkende zanglijn die lang in het hoofd blijft naspoken.

Trilogie

Het hart van het album wordt gevormd door een drietal lichtvoetige, maar toch stemmige traditionele popliedjes: Angry Young Man is een van hoogtepunten op de plaat. Dorleijns overslaande stem over een vlot ritme met dienende gitaren brengt onmiskenbaar Fleet Foxes in herinnering. Het hierop volgende I Apologise (Dear Simon) is ritmische roots-muziek die er prima ingaat. De verfijnde pop van Don’t Be A Hero, met een pittige ritmesectie en subtiele sequences maakt de trilogie compleet.

Moss weet op tijd het roer weer om te gooien en spring in het laatste kwartier nog even alle kanten uit: New Arms is een zwaarder nummer met een heftig orgel en een welsprekende gitaarsolo. The Brick Moon kent mooie passages, mede door het ruimtelijke gitaarspel en de experimentele zang tegen het einde van de song. Tevens hangt er een heel dun new wave-sfeertje in het nummer, hetgeen weer een kleurtje toevoegt aan het Moss-palet.

Het optreden in de Melkweg, in oktober, wees al uit dat Silent Hill geschikt is om even lekker los te gaan op het podium. Hoewel het bezwerende, ‘shoegazende’ nummer goed overkomt op de cd, zal het live waarschijnlijk een grotere rol spelen dan het doet op dit album. Voor de a capella afsluiter Sing Along geldt waarschijnlijk het tegenovergestelde.

Never Be Scared/Don’t Be A Hero is een prima plaat geworden, die soms lijkt te refereren aan bands als Fleet Foxes, Vampire Weekend, The Shins en My Morning Jacket. Maar namen doen niet ter zake, want dit album van Moss staat prima op zichzelf. Vooral live is de band in staat met een overtuigende show te komen, waarbij de nummers nog beter uitkomen. Het advies is dus eigenijk om Never Be Scared/Don’t Be A Hero live te gaan horen.



  1. Never Be Scared
  2. I Like The Chemistry
  3. Apparatos
  4. The Comfort
  5. Angry Young Man
  6. I Apologise (Dear Simon)
  7. Don't Be A Hero
  8. New Arms
  9. The Brick Moon
  10. Silent Hill
  11. Sing Along