×

Mooie avond met Shai Maestro en Jane Birkin (en orkest) in Québec

Geschreven door: Dick Hovenga

Op een prachtige zomerse avond is het fijn eerst een mooi introspectief Shai Maestro Trio te zien en dan, vanuit de jazzclub, naar buiten te gaan om op het tweede podium Jane Birkin, met een groot orkest, de songs van Serge Gainsbourg nieuw leven in te zien blazen.

Jane Birkin

Altijd fijn om op een voor jou nieuw festival zoveel mogelijk clubs en podia te bezoeken. In de prachtige oude binnenstad van Québec, op de Rue Champlain zit een geweldig fijne jazzclub die maar gewoon de naam van de straat heeft aangenomen: Le Théâtre Petit Champlain. Het is een oud theater dat al honderden jaren bestaat en door de beheerders ontzettend goed is onderhouden en zelfs een aantal jaren geleden nog weer een nieuwe geluidssysteem heeft gekregen.

We zagen op de vrijdag al een gedeelte van het concert van zangeres ALA.Ni daar. Een zangeres die met veel soul, slechts ondersteund door een gitarist, mooie songs over de liefde en het leven bracht. Het optreden op zich was een avond na de gloedvolle Lizz Wright niet echt indrukwekkend maar de zaal daarentegen zeker wel. Beneden is een mooie ruimte voor ongeveer 200 stoelen, met een klein balkon daar nog boven. Het geluid is prachtig, overal waar je zit en de intimiteit van de zaal is overweldigend.

Het belangrijkste bij jazzconcerten (eigenlijk natuurlijk bij alle concerten) is dat het podiumgeluid goed is zodat de muzikanten optimaal kunnen communiceren. Als zij dat kunnen en het beste uit hun spel kunnen halen slaat dat automatisch over op het publiek en ontstaat er de interactie die concerten zo mooi kunnen maken. Bij jazz is het extra belangrijk omdat de muzikanten immer de improvisatie zoeken en dus volledig afhankelijk van goed geluid zijn. Bij het trio van pianist Shai Maestro kwam dat gisteren weer eens heel mooi uit de verf.

Shai Maestro

Het trio heeft net een nieuw album in het Zwitserse Lugano voor ECM opgenomen (dat later dit najaar moet gaan verschijnen) en ze speelden veel nieuwe stukken. Prachtige stukken, die een meer introspectief geluid laten horen. Maar dit trio zou nooit zo goed zijn als ze zich niet alweer volledig op de nieuwe composities uitdagen. Het spel plezier spat van het optreden af en het elkaar uitdagen om naast de eerder ingespeelde lijnen te spelen start vanaf het moment dat het trio het podium op komt en de eerste tonen inzet.

Van het nieuwe album is nog weinig bekend (titels en dergelijke) dus we houden het even op een eerste indruk. Maar het trio, met naast Maestro, drummer Ofri Nehemya en vanavond bassist Joe Martin, is heel veelbelovend. Snel dus naar de Lage Landen halen dit geweldig trio en heel veel laten spelen. Dit zijn trio’s waar niet alleen de jazzliefhebbers super gelukkig van worden.

Jane Birkin speelde een speciaal concert met songs van haar grote liefde Serge Gainsbourg samen met het Orchestre Symphonique de Québec op de mooie buitenlocatie die het tweede podium van het festival hier heeft. Wat een topplek voor een concert zoals dit zeg. In de laat jaren zestig kreeg Birkin een relatie met Gainsbourg toen ze auditie deed voor de Franse film Slogan. Hun relatie duurde meer dan een decennium en ze kregen samen dochter Charlotte.

Jane Birkin | Orchestre Symphonique de Québec

Ondertussen ook alweer 71 heeft Birkin een mooie carrière achter de rug. Ze mag dan niet de allerbeste stem hebben, authentiek klinkt ze zeker. En juist in de combinatie met het orkest wordt haar stem prikkelend en melancholiek. Het werk van Gainsbourg werd voor deze gelegenheid gearrangeerd door Nobuyuki Nakajima en blijkt een mooie herwaardering te zijn.

De strijdbaarheid die de songs kennen uit het Gainsbourgs tijdperk verliezen dat wel een beetje in de arrangementen en Birkin mist die strijdbaarheid ook in haar zang, maar de geniale melodielijnen die Gainsbourg bedacht zijn optimaal aanwezig. De melancholie van de songs zeker ook. Het levert een mooi optreden op dat ontroert. Al helemaal als je omhoog naar de sterrenhemel kijkt en je bewust bent van de plek waar je zit. Zo’n heerlijke zwoele zomeravond met dit soort muziek…..wow!

Als het orkest met de toegift dan ook nog even het Birkin-loze Je T’aime,…Moi Non Plus inzet is het publiek nogmaals in ontroering. Wat een geniaal arrangement kent de song toch en wat is dit prachtig vertaald naar orkest. Geen optreden kan hier meer tegenop dus het terras op voor een fijn drankje en nagenieten.

Foto’s Jane Birkin: Stéphane Bourgeois

Meer Festival d’été de Québec 2018: