×

Recensie

Pop

03 september 2015

Miley Cyrus – Miley Cyrus & Her Dead

Miley Cyrus & Her Dead Petz

Geschreven door: Edgar Kruize

Uitgebracht door: Smiley Miley

Miley Cyrus & Her Dead Petz Miley Cyrus Pop 3 Miley Cyrus – Miley Cyrus & Her Dead Petz Written in Music https://writteninmusic.com

Ze zullen bij Miley Cyrus’ platenlabel RCA wel even gek op hebben gekeken toen de extravagante popprinses haar nieuwe album Miley Cyrus & Her Dead Petz, deels voortkomend uit een samenwerking met The Flaming Lips, afleverde. Weg is de op de massa gerichte (platte) pop en daarvoor in de plaats een overdaad aan muzikaal experiment. Ze hebben het niet voor niets niet uitgebracht.

Zodoende gooide Cyrus het deze week in zijn volledigheid online. Gratis. Het album is te beluisteren via haar website en via SoundCloud, ironisch genoeg een dienst waar Sony Music (moedermaatschappij van Cyrus’ label RCA) recent al haar werk van verwijderde. Wie het album beluistert, snapt dat het label hier niks mee kon. Want als album is Miley Cyrus & Her Dead Petz niet geheel geslaagd te noemen. Het is met 23 tracks verspreid over zo’n anderhalf uur veel te lang, daarnaast is het een flinke koerswijziging voor de zangeres die aan haar goeddeels jonge fans niet uit te leggen is.

Voor muziekliefhebbers (ook zij die niets met Cyrus’ eerdere werk hebben) is er echter genoeg te halen omdat er in het geheel veel interessants gebeurt. Want wat Miley Cyrus & Her Dead Petz vooral is, is een album waarop de artiest in kwestie experimenteert. Een eigen weg en een eigen geluid zoekt. Dat gaat met vallen, opstaan en zo te horen een flinke dosis geestverruimende middelen. Het maakt dat Cyrus op de 23 tracks creatief volledig leegloopt en de boel ongefilterd aan de wereld toont.

Om er een goed album van te maken, was dat filter broodnodig geweest. Het gros van de tracks kan worden gezien als het opzetten van ideeën, waarbij het te vormen liedje (zowel tekstueel als muzikaal) op het eerste gehoor op het tweede plan kwam. Als ook daar echter over is nagedacht, verschijnen ineens een aantal pareltjes van tracks. De odes aan haar overleden huisdieren waar het album de naam aan ontleent zijn bijvoorbeeld prachtig. The Floyd Song (Sunrise) is een puik psychedelisch folkpopliedje dat naar mate het vordert door de alle kanten op zwevende arrangementen los komt van de grond. Het kaal geproduceerde Pablo The Blowfish, over een overleden vis, is gek genoeg even hilarisch als het gaat over een sushirestaurant (‘Watchting my friends eat my friends, ruined my appetite’) als emotioneel (‘How can I love someone I never touched?’).

Zo staan er meer van dergelijke mooie liedjes op het album. Het fraaie Karen Don’t Be Sad bijvoorbeeld, of de pure popballade I Get So Scared. Daarbij moet gezegd dat ondanks hun dikke vinger in de pap dit album zeker geen ‘The Flaming Lips met Miley Cyrus op vocalen’ is geworden. Wayne Coyne en consorten doen zelfs maar op 14 tracks mee. Cyrus krijgt verder hulp van onder meer Sarah Barthel van Phantogram, hiphopproducer Mike Will Made It, Big Sean en Ariel Pink. Luisteren naar Miley Cyrus & Her Dead Petz is hoe je het ook wendt of keert boven alles een interessant kijkje in een creatief zoekproces van een jonge artiest. Door de liedjes heen gaan voelt door het hoge ‘hit & miss’ gehalte als schatgraven. Het struinen door de minder goed en soms ronduit slecht gelukte experimenten, wordt door de her en der opduikende echt goede tracks absoluut de moeite waard gemaakt.

Miley Cyrus & Her Dead Petz:

  1. Dooo It!
  2. Karen Don’t Be Sad
  3. The Floyd Song (Sunrise)
  4. Something About Space Dude
  5. Space Boots
  6. Fuckin Fucked Up
  7. BB Talk
  8. Fweaky
  9. Bang Me Box
  10. Milky Milky Milk
  11. Cyrus Skies
  12. Slab of Butter (Scorpion) (feat. Sarah Barthel)
  13. I’m so Drunk
  14. I Forgive Yiew
  15. I Get So Scared
  16. Lighter
  17. Tangerine (feat Big Sean)
  18. Tiger Dreams (feat. Ariel Pink)
  19. Evil is but a Shadow
  20. 1 Sun
  21. Pablow the Blowfish
  22. Mikey Tibetan Bowlzzz
  23. Twinkle Song