In 2005 groots doorgebroken met debuutplaat A Certain Trigger, is Maxïmo Park inmiddels toe aan zijn vijfde studioalbum, Too Much Information. De band rondom charismatische en eeuwig hoeddragende zanger Paul Smith doet het wederom net iets anders als op de voorgaande platen. Er lijkt nog minder ruimte voor springerige gitaarliedjes en toetsenist Lukas Wooller krijgt een steeds prominentere rol.

Smith kan niet vaak genoeg benadrukken dat de band op iedere plaat iets nieuws wil laten horen. Dat doet Maxïmo Park dan ook. Op laatste plaat The National Health (2012) werd er all flink veel elektronicasaus door de liedjes gegooid. Toch stonden er typische springerige liedjes op, naast een paar – voor de band niet ongebruikelijke – ballades, veelal over (de eindigheid van) liefde en relaties.

Ook Too Much Information bevat een uitgebalanceerde mix van springerige liedjes als het gitaargedreven My Bloody Mind en Her Name Was Audre (dat qua stijl nog het meest teruggrijpt naar 2005) en treurige liedjes als single Leave This Island en Lydia, The Ink Will Never Dry, die liefhebbers van de track Books For Boxes (van Our Earthly Pleasures, 2007) zeker zal bekoren.

Toch klinkt er een bepaalde droevigheid door alle liedjes. Nummers als Give, Get, Take (floepende synths), Brain Cells (spookachtig en kaal) en het duistere maar ijzersterke Is It True? (had van Talking Heads kunnen zijn), hadden nooit op een eerder album van de Britten kunnen staan. Het lijkt een beetje op de ontwikkeling van Arctic Monkeys, die na een paar hypere dansplaten steeds bedachtzamere muziek ging maken en op laatste plaat AM plots geïnspireerd bleek te zijn door de jaren ’80 en disco.

Een puntje waar de band zeker om geloofd mag worden zijn de teksten. Die zijn – behalve emotioneel – doordacht en diep, bovendien bijna nooit gegoten in een standaard coupletje-refreintje-coupletje structuur. Maxïmo Park onderscheidt zich mede dankzij dit gegeven van de gemiddelde hedendaagse popband en blijft daardoor van toegevoegde waarde. Daarom hebben ze hun plek in het muzieklandschap nog steeds dik verdiend.