×

Recensie

Pop

04 juli 2013

Lloyd Cole

Standards

Geschreven door: Edwin Hofman

Uitgebracht door: Tapete Records

Standards Lloyd Cole Pop 3 Lloyd Cole – Standards Written in Music https://writteninmusic.com

Tussen 1984 en 1990 was Lloyd Cole een graag geziene gast op de draaitafels van vele cultureel onderlegde tieners en twintigers. De vakkundige, literaire popmuziek van Lloyd Cole en zijn band The Commotions bood een toegankelijk alternatief voor ingeblikte hitparadepop. In 1984 en begin 1985 had Cole wellicht nog een grotere fanbasis dan de vergelijkbare Smiths.

Hoewel Lloyd Cole kan wijzen op een behoorlijke carrière heeft hij natuurlijk nooit de status van Morrissey c.s. verkregen. Voor Cole ging het na zijn klassieke debuut Rattlesnakes uit 1984 langzaam bergafwaarts terwijl het voor The Smiths louter crescendo was. De biografie van Cole is echter wel een stuk langer. Dit Standards is zijn veertiende album, en dan laten we live-albums en gelegenheidsprojecten nog buiten beschouwing.

Muzikaal gezien is Standards niet bijzonder opvallend. De songs dreigen hierdoor te verzanden. Dat is jammer want tekstueel zit het wel weer goed op deze plaat. Met wat meer scherpe randjes en uitgesproken instrumentatie was het album genietbaarder geweest.

Hiermee hebben we het voornaamste minpunt wel gehad want een prettige plaat is Standards, uitgebracht op het Duitse Tapete Records, zeker wel. De licht psychedelische opener (en cover van John Hartford) California Earthquakes doet de oren spitsen en het pittige Women’s Studies – een van de prijsnummers – heeft dat sprankelende en pakkende waar iemand als Matthew Sweet ook zo vaak mee voor de dag kwam. En laat Sweet nu net meewerken aan dit Standards; zijn hand is dus aanwezig. Zoals dat ook het geval was op Lloyd Cole’s Don’t Get Weird On Me Babe uit 1991.

Folk, en Bob Dylan in het bijzonder, waren inspiratiebronnen voor Lloyd Cole in de afgelopen jaren. We horen het terug in de single Period Piece (dat ook kan doorgaan voor een Mike Scott-track) en de eerlijke ballad Myrtle And Rose (“The longer you are gone, the less the longing”).

No Truck is een klein pareltje dat per draaibeurt aan kracht wint en de welluidende gitaren en koortjes van Blue Like Mars brengen op tijd het gewenste volume. Met Opposites Day serveert Cole vervolgens een praktische, uptempo popsong die lekker wegluistert, maar net als een aantal andere tracks wat te onopvallend is om te beklijven.

“I’m torn between the campus library and The New York Dolls”, zei Lloyd Cole eerder. Dat hoeft helemaal geen probleem te zijn. Integendeel, een dergelijke innerlijke strijd hadden we graag wat vaker teruggehoord op dit aangename maar wat belegen Standards.



  1. California Earthquake
  2. Women's Studies
  3. Period Piece
  4. Myrtle And Rose
  5. No Truck
  6. Blue Like Mars
  7. Opposites Day
  8. Silver Lake
  9. It's Late
  10. Kids Today
  11. Diminished Ex