Het mag dan even geduurd hebben voor haar tweede album het licht zag, het mag dan ook de nodige worstelingen gekost hebben met het schrijven van nummers; de zelfverzekerdheid die van de opvolger van haar debuut Can I Come By? afstraalt doet vermoeden dat het eindresultaat de van geboorte Friese zangeres op zijn minst tevreden stemt. Ontspannen klinkt Lea’s stem, ontspannen de achtergrondzang bij de nummers en naast die zang en zanglijnen zijn het de melodieën van de liedjes, de steeds goed gedoseerde instrumentatie en de warme productie die The World Owes Me Nothing tot een bijzonder fraaie exercitie in neder Americana maken.

Niet dweepziek met overdreven accenten, geen overbodige franje in uitgebreide instrumentatie, Lea heeft liedjes geschreven die zich haast organisch laten beluisteren en die alle op zich een eigen charme hebben. Verhaaltjes om naar te luisteren, liedjes om ruimte te geven en die vast ook in intieme setting bijzonder goed tot hun recht komen. Voor een deel klinken ze al alsof ze specifiek voor zo’n setting zijn gemaakt. Een optreden in de Stevenskerk met de Vierdaagse in haar woonplaats? Daar zou de stem van Lea zeker wel tot haar recht komen. Ja, de akoestiek van de kerk draagt vertraging in zich, maar zou het niet heel passend zijn? Passend of niet, dat de muziek van Lea leidt tot dagdromen over plaatsen waar de muziek mooi zich goed zou kunnen laten beluisteren, zegt ook veel over het album.

Lea heeft voor het album samengewerkt met Marien Dorleijn van Moss, JP Hoekstra en de ritmesectie van De Staat. Samen opgetrokken naar Groningen om daar, na een writersblock, de hervonden inspiratie om te zetten in de dertien kleinoden die dit album sieren. Luisterend naar het album kun je in de verleiding komen te refereren aan iconen uit de Verenigde Staten en je te bedenken waar Lea nu het meeste haar inspiratie vandaan haalt.  Voor wat dat waard is. Boven alles is het interessant om eens heerlijk voor de langspeler te gaan zitten en in stilte te luisteren naar waar we Lea dankbaar voor zijn. Een mooi, gevoelvol en kleurrijk album.