×

Recensie

Pop

24 juli 2014

Knarsetand

My Escape

Geschreven door: Marcel Hartenberg

Uitgebracht door: V2

My Escape Knarsetand Pop 4.5 Knarsetand – My Escape Written in Music https://writteninmusic.com

“Rapper, producer, poëticus, wereldverbeteraar en artiest zijn veelgenoemde titels.” Dat zijn de omschrijvingen die terug te vinden zijn op de website van ‘Ongeordend‘, de naam die Martijn Holtslag hanteerde als rapper. Maakte op jonge leeftijd al twee albums (Op Eigen Kracht, Een Pijnlijke Leugen) en bedacht, rond zijn achttiende dat hij toe was aan iets anders. Hij kreeg de kans op te treden op de Valkhof Affaire in Nijmegen en wilde daar een succes van maken. In de aanloop naar dat festival maakte hij kennis met Miou Amadée, de zangeres die op My Escape schittert.

Voorzichtig werd de basis gelegd voor nummers met wortels in drum ‘n bass en dubstep die in eerste instantie nog gekoppeld waren aan backing tracks. In nauwe samenwerking met productiehuis Oost-Nederland (ON) werd nagedacht over de uiteindelijke vormgeving van de muziek. Van backing tracks naar een live band, het is een hele stap. Tegelijk, wanneer je luistert naar Knarsetand, dan voel je in alles dat je naar meer luistert dan de vleesgeworden echo van backing tracks, om het maar oneerbiedig te zeggen. Knarsetand ademt je leven in door de blazerssectie, bast je in beweging en swingt je naar de andere kant van de festivalwei of van je kamer, afhankelijk van of je het gezelschap live hoort of geniet in de privacy van je eigen woonst.

In titelnummer My Escape neemt Knarsetand je al mee met de bezielde zang van Miou en de band die in uiteenlopende geluiden grossiert, schuurt, knarsetandt om maar duidelijk te maken dat het idee van ontsnappen uit het systeem met al zijn beperkingen er nu daadwerkelijk aan zit te komen. Dagdromend van een muzikale wereld die opwindender en prettiger is dan die waar we vandaan komen, met oog steeds voor de reden waarom we wilden ontsnappen. Zo ongeveer staat er geschreven in de inleidende tekst van de inlay. De droom van Martijn Holtslag om andere muziek te maken, levende, borrelende, bruisende muziek die je aanzet tot meedoen.

Waar het titelnummer de beats koppelt aan de blazerssectie en de schurende geluiden misschien wel staan voor de grensoverschrijding, naar buiten het systeem, is No Importa een vriendelijke samensmelting van salsa en de dubstepklanken waar we in het eerste nummer al mee kennismaakten. Een onwaarschijnlijke combinatie? Je voelt de zon en de swing van de salsa samenkomen met de moderne dansbare klanken en het werkt. Je beweegt voor je het in de gaten hebt.

Realise Paradise laat de gitaren meer scheuren en swingt in de hutspot die hier gevormd wordt door reggae, rock en de uiterst swingende beats, de zeer fraaie zang die Miou die het nummer uiterst gedreven zingt. De gitaren gaan een duel aan met de blazers. De combinatie van de scheurende gitaren tegen de achtergrond van de beats en geluiden, doet ook denken aan het jongste product van De Staat. De gedachte komt op dat er iets heel moois kan ontstaan als Torre Florim (De Staat) en Martijn samen aan het componeren gaan. Maar of dat noodzakelijk is? Martijn heeft hier zijn eigen recept uitgewerkt en gekruid en het is bepaald geen knarsetanden als je dit tot je neemt.

Ignite Them In The Rain zet ons aan het denken over het waarom van de ontsnapping die My Escape beoogd te zijn. We groeien op om ons leven te leiden volgens vooropgezette stramienen en we gaan er in mee. De track begint laidback en ingetogen maar vanaf het moment dat beschreven is op welke wijze levens worden ingevuld en de oproep volgt om in weerwil van die stramienen onze harten leidend te laten zijn, wordt het nummer feller in toon en uitvoering. Een zeer fraai toongezet nummer dat meer wil zijn dan slechts dat. Hoe zeer de swing in de muziek ook leidend is, er zit een boodschap in de muziek van Knarsetand. Wederom zeer fraai gezongen door Miou.

Gypsy Parade vermengt balkan- en klezmerklanken met een opzwepende beat en laat horen dat er altijd een swing in muziek te vinden is. De combinatie van het thema van het nummer door de klarinet met de beats op de achtergrond staat garant voor een langdurige naklank in je hoofd, lang nadat het nummer uitgeklonken is.

Tien mensen spelen samen, broeierig, gedreven en scherp op elkaar ingespeeld in het collectief dat Knarsetand is. Negen nummers op de langspeler die om en nabij de vijftig minuten duurt. Een debuut van een band die nu live al podia en festivals op de kop zet. Als een band hun swing, hun energie zó weet over te brengen in de vruchten van hun eerste studiowerk en dat studiowerk weet te laten klinken als een klok van voor tot achter, dan hebben we te maken met een topband in de dop. Alhoewel, dop? Knarsetand schudt je muzikaal en tekstueel los van het dagelijks bestaan en laat zich ook door een dop zelf niet inperken. Topband, topplaat!




  1. My Escape
  2. No Importa
  3. Realise Paradise
  4. Ignite Them In The Rain
  5. Gypsy Parade
  6. Too Much
  7. Voices In My Head
  8. Insomnia
  9. Flying Away