×

Recensie

Pop

30 oktober 2018

Kiran Leonard

Western Culture

Geschreven door: Leon Pouwels

Uitgebracht door: Moshi Moshi

Western Culture Kiran Leonard Pop 4 Kiran Leonard – Western Culture Written in Music https://writteninmusic.com

Kiran Leonard is een singer-songwriter die zich duidelijk niet in dit beperkte hokje wil plaatsen. Hij verkent zijn muzikale kunnen en gaat hierin duidelijk zijn eigen weg, wat een spannende plaat oplevert. Geboren in Saddleworth, Greater Manchester, en opgegroeid in een muzikale familie, waar hij op jonge leeftijd zich heeft kunnen ontwikkelen in het spelen van mandoline en gitaar, om zich vervolgens te specialiseren in het componeren van elektronische muziek.

Zijn inspiraties haalt hij niet alleen uit muzikanten, maar tevens uit het werk van filosofen en dichters. Schrijvers als Henry Miller en Albert Camus zijn voor hem net zo belangrijk als veelzijdige artiesten als Frank Zappa, Kate Bush en The Mars Volta. Een zeer productief persoon, die Kiran, vanaf zijn 14e jaar! al serieus actief, en die nu als 23 jarige muzikant al zo’n 15 albums en EP’s onder zijn naam uitgebracht. Western Culture heeft als basis dus een singer-songwriter beginsel, maar daar doe je dit resultaat mee tekort. Vanuit daar worden de lijnen wel uitgezet, maar het totaalplaatje is uiteindelijk meer een rockalbum geworden.

The Universe Out There Knows No Smile heeft dus nog die singer-songwriter basis, een lekker jengelend gitaartje, en een overenthousiaste zanger, maar al snel klinkt zijn stem overstuur, waarbij het lijkt dat de emoties niet geheel onder controle zijn. Ook wordt er een arsenaal aan instrumenten toegevoegd, waarna het ontaard in een gezellige chaos. Bij Paralysed Force is de controle weer helemaal terug, inclusief een meer folky geluid, met zelfs orkestrale elementen op de achtergrond. Working People is heel basic gedaan, maar echt leuk wordt het vanaf het heftigere An Easel. Kiran Leonard vliegt als een helikopter met een geamputeerde vleugel stemtechnisch hier alle kanten uit, een gedurfdheid die je te weinig in het muzikale speelveld hoor.

De opbouw van het langere Legacy Of Neglect is erg rustig, mooi onder controle gebracht in de hoge uithalen, waarbij er vervolgens steeds meer elektrische energie wordt toegevoegd, en daar zijn ze dan opeens; de invloeden van het door Kiran Leonard gewaardeerde emo genre. Alsof er een geplande coupe gepleegd wordt in de studio, en een sterk dominante groep het allemaal over neemt. Onverwacht slaat echter de rustige kant van Kiran terug, met als wapen een piano, en een zwaardere, maar troostende stem die zich blijkbaar ook ergens in hem verborgen heeft weten te houden. De track wordt afgesloten waar hij het duel met zijn manische kant aangaat, die hier definitief lijkt te hebben gewonnen. Dit lange stuk van ruim 8 minuten mag absoluut gezien worden als het hoogtepunt van Western Culture.

Wordt het vervolgens dan veel minder?
Welnee, de dreigende minimale drums en subtiele pianospel ondersteunen Kiran die op het korte Now Then een ode aan het scala van de betere singer songwriter lijkt te brengen. Ook zijn stem kronkelt zich als een python om je heen voordat hij je langzaam hypnotiseert. De genadeslag volgt dan met Unreflective Life, waar hij zelf een ijkpunt lijkt te vinden. Feit is wel dat hij juist in de lange stukken boven zichzelf uitstijgt. Shuddering Instance is behoorlijk punk in het begin, en heeft een mooie herhalende krachtige flow.

Vervolgens krijg je in het ontroerende Exactitude And Science een persoonlijke inkijk in zijn dagboek, waar je het gevoel krijgt dat hij breekt en zijn stem tegen de overheersende emoties vecht. De backing vocals staan hem gelukkig bij. Suspension is de opluchting tegen het einde aan, even nog vluchtig toeslaan, in de hoop dat men zich niet teveel gaat verdiepen in de persoon Kiran Leonard, maar vooral in zijn album. Western Culture is een prachtige plaat geworden. Sterker nog, ik denk dat Kiran Leonard in staat moet zijn om een waar meesterwerk uit te brengen. Door zijn overproductie geeft hij zichzelf nog niet de kans om bewust tracks te selecteren. Maar als er zoveel ideeën in je hoofd de strijd aangaan om gestalte in een song te krijgen, lijkt het mij moeilijk om dit te negeren.



  1. The Universe Out There Knows No Smile
  2. Paralysed Force
  3. Working People
  4. An Easel
  5. Legacy Of Neglect
  6. Now Then
  7. Unreflective Life
  8. Shuddering Instance
  9. Exactitude And Science
  10. Suspension