Het door crowdfunding gefinancierde album We Were Here van Jula Aimée wordt op 15 februari aanstaande gepresenteerd in North Sea Jazzclub te Amsterdam. Het is het vervolg op haar debuut Let Go uit 2011. De zangeres brengt op We Were Here verschillende stijlen bijeen, waarbij haar heldere stem altijd op de voorgrond staat en singer/songwriteresk aandoet. De instrumentale omlijsting gaat verschillende kanten op, waarbij doorgaans een jazzy ondertoon aanwezig is.

Aimée is grotendeels zelf verantwoordelijk geweest voor de composities. Theo Balbig speelt een dankbare rol op contrabas en klinkt in stukken als Northern Flight en Hollow Heart aangenaam aanwezig. Gitarist Gijs Batelaan verrijkt dit laatstgenoemde stuk bovendien met een zich welvoegende solo. Daar waar Batelaan op gitaar een belangrijke rol vervult op dit album, vallen zijn vocale capaciteiten vergeleken met Aimée tegen in het duet From The Start. Zijn stem klinkt wat dun, maar blijkt in samenzang overigens wel een prima aanvulling te zijn op Aimée. Drummer Tijn Jans doet wat hij moet doen, en dat doet hij goed. Het pianospel van Koen Schalkwijk ten slotte, die daarnaast ook melodica en xylofoon speelt, is afwisselend en varieert van een jazzgeluid tot een ingetogen, ondersteunend spel en meer eenvoudige melodieën.

Een uitblinker op het album is Joga, een cover van Bjørk. Hier geeft Aimée een sterke, eigen interpretatie aan het stuk. De strijkers zijn vervangen door de ingetogen pianoklanken van Schalkwijk en de elektronische effecten zijn eruit gewist, waardoor de zuivere zang van Aimée een belangrijke rol speelt en het nummer een eigen klank geeft. Dit nummer valt op door een subtiliteit die nog ontbreekt in de door Aimée zelfgeschreven nummers.

Binnen de composities geeft Aimée ruimte aan haar band om zich te laten gelden. Haar teksten zijn verhalend, waarbij thema’s als onmogelijke liefdes en het aanbreken van nieuwe fasen in het leven, de revue passeren. De stukken leunen veelal op herhalende factoren, waardoor de voorspelbaarheid van dit album helaas niet wordt omzeild. Verder valt Aimée’s Nederlandse afkomst weliswaar niet gelijk te gissen valt uit haar naam, maar verraadt zij zich echter wel met haar Nederlandse accent dat in sommige stukken is te bespeuren. Het album luistert gemakkelijk weg, maar doet ondanks het in Aimée’s stem klinkende enthousiasme, monotoon aan.