×

Nieuws

20 januari 2010

Impressie Eurosonic 2010

Geschreven door: Robert Schuurman

DONDERDAG 14 JANUARI

Jon Allen

In Huize Maas opent de Brit Jon Allen met het nummer Going Home. Gevoel voor humor kunnen we hem dus niet ontzeggen. In een korte strakke set toon Jon zich een ware songsmid, waarbij de referentie Rod Steward nooit ver weg is. Fraaie ballads, met als hoogtepunt de single In Your Light, worden afgewisseld met pakkende uptempo songs van zijn debuutalbum. Na titeltrack Deadman’s Suit als uitbundige afsluiter weten we het zeker: van deze man gaan we nog veel horen.

Marina And The Diamonds

Zangeres Marina Diamandis is half Grieks en komt uit Wales. Gedreven door haar charme en uitstraling strooit ze haar bonte mix van nummers de timide grote zaal van Huize Maas in. Toch word ik blij verrast door de afwisseling van de songs in een stijl die doet denken aan twee muziekmakende Kates: Nash en Bush, maar dan in een poppy modern jasje. De nummers I Am Not A Robot en Hollywoord nestelen zich in je hoofd om daar niet eenvoudig meer uit te komen en dat is ook een kwaliteit.

Nicolai Dunger

Eigenlijk wilde ik eerst de hype Isbells zien in De Spieghel maar de bovenzaal waar de band speelde was overvol dus ik besloot even te wachten tot Nicolai Dunger beneden zijn gitaar ter hand nam. Dertien albums(!) heeft deze Zweed al op zijn naam staan maar desondanks weet hij zich nauwelijks uit de anonimiteit de spelen, terwijl zijn krachtige blues-country-rock bij vlagen zeker imponeert. Wellicht dat album nummer veertien het grotere publiek bereikt dat hij verdient?

VRIJDAG 15 JANUARI (inclusief showcases overdag)

Grant Campbell (overdag)

Deze sympathieke Schot weet zichzelf op een unieke wijze te promoten. Hij laat Whisky poffertjes uitdelen en vertelt dat je pas na honderden poffertjes de Whisky echt gaat merken. En inderdaad ze smaken prima, net als de overtuigend voorgedragen songs. Met een stem die door merg en been gaat, krijgt hij het publiek in bewondering muisstil en laat Grant dus niet alleen culinair een visitekaartje achter.

Jenny Lane (overdag)

De enthousiaste Jenny Lane (Jenny Willemstijn) zet met haar band een aanstekelijk vrolijke set neer die eigenlijk meteen smaakt naar meer. Voor haar nieuwe single You Start A Fire is inmiddels een nieuwe coole clip gemaakt waarbij Jenny haar tijdens een vliegtuigongeluk omgekomen man weer in elkaar zet via de nieuwste technologie. Maar ook los dit technische hoogstandje zullen veel muziekliefhebbers de weg naar Jenny’s Monsters (haar album) weten te vinden.

Joe Worricker

Een twintigjarig talent uit Engeland opent de Beggars-avond in de Machinefabriek. Slechts begeleid door een gitarist laat Joe Worricker zijn indrukwekkende stem het werk doen. Soulvolle jazz en pop-elementen wisselen elkaar af, waarbij vooral bij hoge noten de geest van Antony Hegarty rondwaart. Hoewel Joe nog duidelijk charisma op het podium mist en regelmatig al ‘thank you’ zegt voordat het publiek de tijd heeft om te klappen, is het meteen duidelijk dat we hier met een groeibriljant te maken hebben. Met een prachtige cover van Nina Simone’s Forbidden Fruit wordt dit bevestigd. Hopelijk laten de producers van zijn toekomstige albums de pure kracht van zijn songs intact.

Broken Recordsbroken-records

Een van de grootste verrassingen van Eurosonic is de Schotse Band Broken Records. Met opzwepende nummers van hun debuutalbum Until The Earth Begins To Part overtuigt de band uit Edinburgh. Het zijn echte performers die hun complete ziel en zaligheid in de songs leggen, ook al balen ze dat ze zo vroeg op de avond spelen. Al grappend dat hun album de nodige Grammy’s en andere prijzen in de wacht heeft gesleept, geven ze zich volledig in nummers als Lies en If The News Makes You Sad, Don’t Watch It. Met gitaren, drums, gecombineerd met strings wordt op de emotie gespeeld en vakkundig dit doel bereikt. Je kunt niet anders dan erin meegaan. Niet alleen aanbevolen voor liefhebbers van Arcade Fire.

Roxrox_live

Deze Engelse zangeres kennen we al van haar gastbijdragen aan de albums van Nitin Sawhney maar staat nu ook solo volop in de spotlights. Ze werkt aan een album en stond laatst al op het podium bij Jools Holland met haar nieuwe single My Baby Left Me. Dan weet je vaak dat het succes eraan kan komen. Dit kleine podiumbeest, begeleid door haar funky band, weet de Machinefabriek eenvoudig naar haar hand te zetten. Meest opvallend is de cover van Fleetwood Mac’s Dreams, die met een lome reggae-feel een uniek karakter meekrijgt. Stilstaan is praktisch onmogelijk. Rox, een kleine naam met een grote toekomst. Houd deze dame in de gaten de komende maanden!