Het Weekeinde vol met opvallende artikelen, interviews en recensies. Met een terugblik op de afgelopen week, soms al een vooruitblik op de komende week of een duik in de archieven. Allemaal verzameld vlak voor het weekend. Om lekker door te lezen in het weekend. Bekijk hier ons vorige Weekeinde, of hier het volledige overzicht van Weekeindes.
Artikelen die je gezien moet hebben
Manics’ oorverdovende nostalgie
Voor Manic Street Preachers is Everything Must Go ogenschijnlijk het meest essentiële album. Het is het enige album in hun catalogus waar al voor een tweede maal uitgebreid bij een jubileum stilgestaan. Tien jaar geleden voor het eerst, dit jaar de ‘20th Anniversary’. In het kader daarvan verschijnt binnenkort wederom een kloeke box met cds en dvd’s en de afgelopen dagen was de band in Eindhoven en Amsterdam te zien om het album integraal uit te voeren. Lees meer
The Lumineers in conflict met zichzelf
Groot zijn in een zaal als de Melkweg kan prachtig zijn, maar dat groot zijn in een zaal als de Melkweg ook tegen de band kan werken blijkt wel deze vrijdagavond bij The Lumineers. De band is te groot voor de Melkweg, maar te klein voor zichzelf zo lijkt het. Een avond vol tegenstrijdigheden als gevolg. Lees meer
The Boxer Rebellion voelt geen druk
Met het album Ocean By Ocean is The Boxer Rebellion de lijn voort die ze de eerdere vier albums al hadden doorgetrokken. Geen maximaal winstbejag op basis van een eerder gescoorde hit, stug door met de eigen ontwikkeling. Written In Music spreekt frontman Nathan Nicholson en nieuwe gitarist nieuwe gitarist Andrew Smith. Lees meer
Mooie albums, met mooie recensies
The Posies – Solid States
Sommige muzikanten horen echt bij elkaar. Lennon-McCartney, Jagger-Richards, Morrissey- Marr. Daar kan ook zonder probleem de tandem Auer-Stringfellow naast worden gezet. Als The Posies ploeteren ze al decennia in de marge, maar verdorie, wat blijft het toch altijd goed wat ze vanuit die positie de wereld in slingeren. Lees meer
Beyonce – Lemonade
Het gaat over ontrouw, het gaat over sterke vrouwen, het gaat over racisme, het gaat over onderdrukking, het gaat over politiek. Alleen al thematisch en op papier lijkt er op Lemonade, het nieuwe, zesde album van Beyoncé, genoeg te beleven. Tel daarbij de ontelbare credits van degenen die direct en indirect betrokken zijn geweest bij de totstandkoming van dit album, maar ook de vele analyses die sinds de release zijn gemaakt… Lees meer
Jason Rebello – Held
Het blijven grote uitdagingen, solo-pianoalbums. Maar heel weinig jazzpianisten slagen erin om echt baanbrekende albums te maken of sowieso albums die qua composities van begin tot eind blijven boeien. Dat de Britse Jason Rebello daar op zijn eerste solo piano album Held daar wel in slaagt is omdat de man een zo heerlijk levendige manier van spelen heeft en een zo breed palet aan emoties via de toetsen kan overbrengen. Lees meer
Lilly Hiatt – Royal Blue
De eerste keer dat we met de stem van deze jongedame geconfronteerd werden, dateert uit 2008, Lilly zong mee op Same Old Man van vader John Hiatt. Vierentwintig jaar voordien werd ze geboren tijdens een chaotische periode, is nauwelijks enkele maanden oud als haar vader besluit af te rekenen met een hardnekkige alcoholverslaving. Lees meer
Roos Blufpand – Hoe Dan
Ze rijgt haar woorden aan elkaar in soms welhaast poëtische zinnen, dan weer maakt ze een geregen lint aan woorden van ongedwongen alledaagsheid. Kleinkunst die de oren streelt, je tot nadenken prikkelt. Kleinkunst zoals men in Vlaanderen de term eerder liefkozend hanteert. Waar er in Nederland een wat neerbuigende beleving is bij de term, is het in Vlaanderen de gebruikelijke benaming voor muziek met Nederlandse zang en vaak akoestisch instrumentarium. Lees meer
Willie Nile – World War Willie
Willie Nile volgen we al sinds hij beginjaren tachtig debuteerde, hij bezocht de folkclubs van Greenwich Village maar bleef evenmin ongevoelig voor de levendige punkscène in New York City. Nile absorbeerde die invloeden en verwerkte ze naadloos in zijn eigen repertoire. Tot dusver werden met onregelmatige tussenpauzes zo’n dozijn langspelers uitgebracht. Lees meer
Eric Bachman – Eric Bachman
Zo’n vijfentwintig jaar geleden maakt hij de Indiescène van Noord Carolina onveilig met Archers Of Loaf, een door vinnige, gejaagde gitaren aangedreven band. Bij Crooked Fingers profileert Eric Bachman zich als een geïnspireerd verteller van verhalen en vindt een uitlaatklep voor meer persoonlijke ontboezemingen met een eerste soloplaat in 2002, niet zonder enige zin voor ironie Short Careers getiteld. Lees meer
