×

Recensie

Pop

09 november 2017

George Michael – Listen Without Prejudice | MTV

Listen Without Prejudice (deluxe edition)

Geschreven door: Edgar Kruize

Uitgebracht door: Sony Music

Listen Without Prejudice (deluxe edition) George Michael Pop George Michael – Listen Without Prejudice | MTV Unplugged Written in Music https://writteninmusic.com

Over de doden niets dan goeds. Oprecht niet, Listen Without Prejudice Vol. 1 is domweg een van de mooiste albums ooit en alleen daarom mag George Michael als artiest nooit vergeten worden. Zijn MTV Unplugged-sessie is er eentje die zo kan aansluiten in het legendarische rijtje Clapton, Nirvana, Dylan. Hoe kan een setje waarin het magistrale Listen Without Prejudice Vol. 1 en het fantastische MTV Unplugged zijn samengebald dan toch zo tegenvallen?

Het goed nadenken waar deze set nou mank gaat, heeft vele luisterbeurten gekost en die waren stuk voor stuk heerlijk. Aan e muziek ligt het dus niet. Toch is er allereerst is er de inhoud. Het samenvoegen van de opnames ‘voelt’ niet goed. Listen Without Prejudice Vol. 1 is een album waarmee George Michael in 1990 het roer omgooide. Het popidool werd volwaardig artiest, met een volledig eigen koers. Het album laat een zanger horen die het avontuur aangaat en nog licht zoekende is. MTV Unplugged werd in 1996 opgenomen rond de promotie van George Michaels album Older. Zelf vindt (vond) hij Older zijn absolute meesterwerk. Nu is dat te betwisten, feit is wel dat de zoekende zanger die je op Listen Without Prejudice hoort jaren later op Older definitief zijn vorm gevonden heeft. De MTV Unplugged sessie laat die meer zelfverzekerde zanger horen. Waardoor beide schijfjes in de dubbel-cd die WrittenInMusic heeft gekregen inhoudelijk waarschijnlijk niet verder van elkaar af konden staan. Als bonus komt er na MTV Unplugged dan ineens nog de met hulp van Nile Rodgers opgetuigde remix van Fantasy, die volkomen haaks staat op de verbluffende MTV Unplugged die daar vooraf aan is gegaan. Trek alles los en het behoort muzikaal tot de absolute top van wat de jaren negentig hebben voortgebracht. Voeg het samen en de impact is verdwenen.

MTV Unplugged is niet eerder officieel uitgebracht, dus de release daarvan is zeker welkom. De akoestische sessie onderstreept nog eens hoe bijzonder de stem van George Michael was. Of hij nu eigen nummer doet (een fenomenaal Father Figure springt er uit), werk van Wham! (het soulvol gebrachte Everything She Wants) of covers (wie niet tot tranen geroerd wordt door I Can’t Make You Love Me heeft een hart van steen), het is allemaal prachtig en bovenal allemaal heel ‘eigen’. Hier is een artiest op de pieken van zijn kunnen bezig en het mooie is dat hij het zo makkelijk brengt dat hij zelf niet lijkt te beseffen hoe fantastisch het allemaal is. Alleen hierom is de set de aanschaf absoluut waard. De versie van Listen Without Prejudice Vol. 1 is dat minder. Vooropgesteld, het album is een absoluut meesterwerk. Ook hier geldt dat George Michael zowel met eigen werk (het machtige en nog immer actuele Praying For Time) als met covers (They Won’t Go When I Go van Stevie Wonder) veel indruk maakt. De remaster is echter niet zo heel erg geslaagd als je deze naast het origineel legt. Goed, de boel klinkt een stuk frisser. Maar de kracht van de originele versie zit ‘m voor een heel groot deel in de warmte, die maakt dat het voelt alsof er voor niemand anders dan voor jou gezongen wordt. De remaster klinkt helder, maar bewaart daardoor meer afstand. Dat maakt dat het werk nipt wat minder persoonlijk voelt.

Waar deze dubbel-cd niet in overtuigt, is de vormgeving. Gaat het dan niet om de muziek? Tuurlijk, dat voorop. Maar Listen Without Prejudice Vol. 1 had bij release bewust geen foto van de uitvoerende op de voorkant. Het artwork was onderdeel van het concept. De titel zei het al, de uitvoerende maakt niet uit, laat de muziek voor zich spreken. Dat concept werd ook in de clips doorgevoerd. Inmiddels is de originele cover (een foto van een jolige menigte op een strand in de jaren veertig) iconisch. Wie heeft dan toch besloten dat iconische beeld te vervangen door een meer recente foto van George Michael die duidelijk ergens na 2010 en zeker niet in 1990 gemaakt moet zijn? Het haalt de kracht uit het originele concept en historisch is het al helemaal niet te verantwoorden. Op de achterzijde zien we een foto uit de tijd dat MTV Unplugged is opgenomen, dus dat is dan weer meer logisch. Wat echter op de hoes ontbreekt is een tracklisting. Daarvoor moet je in het boekje grasduinen. Niet heel praktisch.

Gelijktijdig met deze dubbel-cd is ook een 3cd+dvd set verschenen. Die maken het voor de liefhebber alleen maar meer frustrerend. Deze bevat nog een extra schijf met b-kantjes en remixen. Deze uitvoering bevat echter één nummer niet en dat is de versie van Fantasy die alleen op de dubbel-cd staat. Nu zal die remix niet bepaald dikgedrukt de muziekgeschiedenisboeken halen, maar ben je een completist moet je dus beide versies in huis halen. Niet heel klantvriendelijk. De versie met de dvd erbij ziet er wel het mooiste uit, met een uitsnede van de originele hoesfoto als cover en een mooi boekje waarin de liner-notes beter tot hun recht komen dan in de gewone cd-uitvoering. Die dvd bevat onder meer een tv-special uit 1990 en een uitvoering  van Freedom ’90 die voor MTV werd opgenomen. Prima als de focus volledig op Listen Without Prejudice had gelegen. Maar als er toch ook een cd met MTV Unplugged in dit setje zit, waarom staan dan uitgerekend die opnames niet op de dvd?  Of waarom schittert hierop de recente documentaire George Michael: Freedom (waarin het beeld dat op de 2cd de cover siert een prominente blikvanger is) door afwezigheid? Het zal ongetwijfeld allemaal met rechten te maken hebben. Maar daar heeft een consument geen boodschap aan. Juist door de in die documentaire prominent gebruikte foto als cover te gebruiken, impliceer je als samensteller dat een en ander samenhangt. Juist omdat MTV Unplugged er op cd in zit, verwacht je dat ook op de dvd. Het gaat wat ver om het misleiding te noemen, maar er zijn wel gewoon heel rare keuzes gemaakt. Die zorgen er helaas voor dat twee in basis fenomenale werkstukken niet de extra glans krijgen die ze in een set als deze verdienen. Terwijl ze desalniettemin in elke serieuze muziekverzameling thuishoren.