×

Concert

24 september 2018

Garbage mixt nostalgie met urgentie in Utrecht

Geschreven door: Edgar Kruize

Label: Stunvolume

“Garbage is een band die altijd vooruit kijkt.” Frontvrouw Shirley Manson lijkt stellig, zo tegen het einde van de set in de Ronda-zaal van TivoliVredenburg. Dit naar aanleiding van verzoekjes om ‘oude nummers’. Maar heeft de band er dan niet net al een optreden op zitten dat vrijwel geheel in het teken stond van het Version 2.0-album uit 1998? Welzeker! Verwarring alom. Maar ze pareert het slim. “Vanavond vierden we de 20ste verjaardag van dit album en dan is het ongepast om nóg verder terug in de tijd te gaan.”

Okee, dat is een enigszins logische manier om er tegenaan te kijken. Niet in het minst omdat de band twee jaar geleden al een tourtje heeft gedaan die in het teken stond van het 20-jarig jubileum van het debuutalbum. Daar ben je als band dan wel even klaar mee. Het zorgt echter ook dat de finale vrij gewaagd is en het publiek enigszins verbouwereerd reageert als doodleuk het vrij nieuwe en politiek getinte No Horses wordt ingezet. Zelfs als daarna als daadwerkelijke uitsmijter het LGBT-anthem Cherry Lips (Go Baby Go!) voor euforie zorgt, blijft een deel van de bezoekers verbaasd achter. Maar vooral omdat de band ook in het deel voor de toegift volledig verrast.

Sowieso is Garbage wars van voorspelbaarheid. Want waar veel bands de zoveelste verjaardag van een klassiek album aangrijpen om zo’n plaat van A tot Z na te spelen, jongleert Garbage tijdens deze laatste show van de Europese ‘20 Years Paranoid’ tour juist behendig met hun Version 2.0 materiaal. De band start doodleuk met b-kantje Afterglow, gevolgd door Deadwood, wederom een b-kantje. Daarna pas volgt met Temptation Waits de eerste track van het album wiens verjaardag wordt gevierd. Het zal niet de eerste keer zijn dat Garbage de focus legt op hun niet onverdienstelijke deep cuts. Lick The Pavement, 13 x Forever, Get Busy With The Fizzy, de Bond-tune The World Is Not Enough uit ruwweg dezelfde periode komt, enzovoorts. Door dit werk af te wisselen met publieksfavorieten als Push It, Special, I Think I’m Paranoid en elk nummer met passende quotes uit klassieke films (Natural Born Killers, Blade Runner e.a.) in te luiden, blijft de set van begin tot eind spannend. Zo is het 20 Years Paranoid concept verre van de standaard albumshow waar collegabands mee op de proppen komen, in vlagen van creatieve armoede. Niks daarvan bij Garbage, geen slijtage ook. Garbage pakt twee decennia oud materiaal, schudt het volledig door elkaar,trekt het naar het hier en nu en klinkt daardoor volledig tegen de verwachtingen in enorm urgent.

Dat het hier de laatste show van de Europese tournee betreft zal ontgetwijfeld bijdragen aan de bevlogenheid waarmee de band het materiaal te lijf gaat. Redelijk aan het begin van de set wordt het ijs gebroken door de hele zaal ‘Happy Birthday’ te laten zingen voor de geluidsman, elders wordt wat tijd ingeruimd om een fan te bedanken die in Utrecht zijn zestigste Garbage-show bijwoont en op het eind staat Shirley Manson met een brok in de keel te verkondigen dat hier iets heel speciaals is gebeurd. Dat laatste merkte je ook al tijdens het optreden. Na een wat aftastende start, wordt elk nummer met een gretigheid en felheid uitgevoerd alsof het de eerste keer is. De frontvrouw stampt in rondjes over het podium als ware zij een leeuwin in een kooi, gitaristen Duke Erikson en Steve Marker gebruiken hun instrumenten alsof ze met hakbijlen in de weer zijn, de splinters vliegen nog net niet in de rondte. Daar achter houdt Butch Vig met zijn afgemeten drumpartijen de boel in het gareel. Het eigen werk wordt gelardeerd met fraai ingepaste covers die naadloos aansluiten. Dat geeft je de illusie dat werk dat je kan dromen aanvoelt alsof je het voor het eerst hoort. Een Garbage versie 3.0 als het ware.

Garbage ’20 Years Paranoid’
TivoliVredenburg, Utrecht
23 september 2018

  • Afterglow (b-kant I Think I’m Paranoid)
  • Deadwood (b-kant I Think I’m Paranoid)
  • Temptation Waits (Version 2.0)
  • Wicked Ways (Version 2.0) – incl. Personal Jesus (Depeche Mode-cover)
  • Happy Birthday (improvisatie)
  • Special (Version 2.0)
  • The World Is Not Enough (James Bond tune)
  • 13x Forever (b-kant Special)
  • Get Busy With The Fizzy (b-kant You Look So Fine)
  • Hammering In My Head (Version 2.0)
  • Medication (Version 2.0)
  • Thirteen (Big Star-cover, b-kant Push It)
  • Can’t Seem To Make You Mine (The Seeds-cover, b-kant When I Grow Up)
  • I Think I’m Parnoid (Version 2.0)
  • Sleep Together (Version 2.0)
  • Dumb (Version 2.0)
  • Soldier Through This (b-kant You Look So Fine)
  • Lick The Pavement (b-kant Push It)
  • Push It (Version 2.0)
  • When I Grow Up (Version 2.0)
  • You Look So Fine (Version 2.0) – incl. Dreams (Fleetwood Mac-cover)

toegift:

  • The Trick Is To Keep Breathing (Version 2.0)
  • No Horses (2017 single)
  • Cherry Lips (Go Baby Go!) (Beautiful Garbage)