Vrijdag 14 april presenteerde de 24-jarige zangeres en songwriter Lorrèn, voormalig Radio 2 Talent, haar nieuwe album Land of Possibilities in de Sugar Factory, Amsterdam. Op de opvolger van haar debuut Shades of Blue (2015) heeft Lorrèn alle touwtjes zelf in handen genomen. Ze heeft de nummers zelf geschreven en het album ook zelf geproduceerd. Lorrèn liet op Shades of Blue al horen dat ze een prettige innemende stem heeft. Live in de Sugar Factory en op het nieuwe album blijkt dat nog maar weer eens. Haar mix van pop en jazz is heel organisch en natuurlijk.

Het is een waar genot naar Lorrèn te luisteren en haar te zien optreden. Ze heeft een stem waarmee ze internationaal zou kunnen doorbreken. Op het album maar ook live speelt pianist Sander de Bie een belangrijke rol. Maar ook de andere bandleden mogen niet vergeten worden: Pierre Dunker (bas), Jos van den Heuvel (trombone), Geert Sluijter (drums) en Anouk Verdonk (percussie).

Lorrèn begon haar optreden met Animal, een song van Shades of Blue. Ze zou tussen de songs van haar nieuwe album nog een aantal songs van haar debuut zingen zoals Come Closer, The Game of Love, Wings en Love Definition. Na Animal vroeg ze het publiek zich voor te stellen op een terras te zitten met zicht op een subtropisch strand en de zee, een beeld dat werd versterkt door de kleurenfoto’s op de muren. En zo begon ze met Salt and Sugar, de openingstrack van Land of Possibilities. “Like a river, flowing to the sea,” zong ze in deze jazzy popballad waarin Jos van den Heuvel fraai en stemmig op de trombone soleerde.

Sander de Bie’s jazzy pianospel kwam goed tot uiting in Patience. “Een ding is heel belangrijk als je een album maakt, en dat is geduld. Want zonder geduld gaat het niet lukken, ga je stressen.” Om haar eigen ongeduld te bezweren, schreef ze Patience. Dat geduld klinkt ook door het hele album heen, net als geloof in zichzelf. Want daar gaat Land of Possibilities over. En dat straalden Lorrèn en haar band ook live uit. Het was allemaal heel relaxed maar dat was geenszins erg, eerder zeer aangenaam. Anouk Verdonk eindigde subtiel de poëtische dromerige ballad Where Do We Begin op de udu, de uit Nigeria afkomstige vaastrommel die een soort dompelgeluid voortbrengt. Daarna het heerlijke Hideaway, een perfecte mix van pop en jazz.

In het mooie Land of Possibilities zong ze onder andere over “all these shades of green” om daarna The Game of Love te zingen van Shades of Blue. Gevolgd door de meest swingende song van het nieuwe album: In The Now, een nummer met een lichte latin touch. Hier excelleerde Anouk Verdonk op percussie. Gitarist Quinten Huigen kwam de band versterken bij Green and Gold, een song van Lianne La Havas, en zong met Lorrèn het duet in Silly Games zoals ze dat ook op het nieuwe album doen. Na het pittige Who Do You Think You Are waarin Lorrèn al scattend een bijzonder mooie vocale jazzfrasering ten toon spreidde, was er nog ruimte voor ‘buzzing little friends’ in Wings. Ze eindigde met de toegift  Love Definition,  een mooie afsluiter van een zeer gezellige en geslaagde cd-presentatie!

Foto’s: Eric van Nieuwland