Tragic Care is het tweede album van Folly & the Hunter, een independent folkband waarvan de leden elkaar in 2011 vonden in Montreal. Op dit moment bestaat de band uit de volgende bezetting: zanger en gitarist Nick Vallee uit Vancouver en multi-instrumentalisten Christopher Fox uit Sussex en Laurie Torres uit Quebec.

De plaat verhaalt over het verlies van liefde, de dood van familieleden en de hechte broederband die uit de tragiek van zware levensgebeurtenissen ontstaat. Vooral de ervaringen van zanger Vallee spelen een grote rol op het album.

De plaat opent met het dromerige Watch for Deer at Dawn dat naarmate het nummer vordert een steeds hoopvollere klank krijgt terwijl de volgende zinnen als een mantra worden herhaald:

We were told to watch for deer at dawn,

As we watched them pass I felt a mounting release,

A validation for the path that I am on,

Reiteration of the person that I wish I would be.

Hiermee wordt de toon voor de rest van de plaat gezet: dreampop met veel folkinvloeden, eenvoudige doch pakkende melodielijnen en melancholieke zang met teksten die genoeg aan de verbeelding van de luisteraar overlaten. De tragiek en bitterzoete smaak van gebeurtenissen die je toch niet kunt veranderen, is nooit ver weg. Verrassend is het titelnummer Tragic Care dat een soort trage, elektronische zeemansmars moet verbeelden. In de tekst wordt een verloren liefde als een stuurloos schip afgeschilderd dat afstevent op de helse rotsen. Een prachtige metafoor voor een tijdloos thema:

I am stuck upon a ship,

All the rowers lost their grips,

We’re being propelled towards the rocks,

every rock a demon thought,

I have done the best I could,

Didn’t touch you like it should,

So I’m propelled into the wind,

I didn’t learn and I didn’t win,

Oh tragic care please burn away,

It’s too unfair, you’re all that stayed.

Er wordt op het album gebruikgemaakt van diverse interessante instrumenten: een orgeltje, banjo, klarinet en viool naast de standaard set van drums, gitaar, piano en bas. Het zorgt ervoor dat enkele nummers eruit springen, noemenswaardig Ghost, There are no Great Redeemers en Mask.

Tragic Care is een prima tweede plaat die de luisteraar heerlijk laat wegdromen. Het album is een doorlopend geheel dat bijna onmerkbaar voorbijglijdt. De melodielijnen zijn wat eenvoudig, de effecten over de zang galmend en de teksten van hoog niveau. Een album dat wint aan rijkheid bij elke luisterbeurt.