Dat de samenwerking met producer T Bone Burnett Elton John goed bevalt mag duidelijk zijn. Na The Union, zijn samenwerkingsalbum met Leon Russell, uit 2010, vroeg hij Burnett om ook zijn daarop volgende soloalbum The Diving Board te produceren. Het bleek een gouden keus. Vandaar dat Burnett ook bij de opnamen van Wonderful Crazy Night weer achter de knoppen zat. De producties van Burnett zijn puur en sober en dat past de songs van John perfect. Alles heeft bij John altijd om melodie gedraaid en dat snapt Burnett als geen ander. Ook op het nieuwe album staat alles in dienst van de melodieuze songs van John en tekstschrijver Bernie Taupin. En ook het rijke pianospel van John staat fraai prominent in de mix.

Wonderful Crazy Night, onderhand alweer zijn 32ste album, werd opgenomen met Johns vaste band waar sinds kort naast oudgedienden Davey Johnstone op gitaar, Nigel Olsson op drums en John Mahon op percussie nu ook keyboardspeler Kim Bullart en bassist Matt Bissonette deel van uitmaken. Natuurlijk speelt Burnett ook mee, rasmuzikant als hij naast producer ook is.

Waar het vorige album The Diving Board een meer introspectieve sfeer had is die op het nieuwe album optimistisch te noemen. Dat spreekt gelijk uit de erg sterke openingstracks die het nieuwe album kent. Het titelnummer en In The Name Of You, compleet met klinkende gitaarsolo, zijn fijne uptempo tracks die John gelijk in volle tijdloze glorie laten horen. Want dat is hetgene dat Burnett met de songs van John doet. Hij brengt ze terug naar de nuance, puur datgene in arrangementen stoppen wat noodzakelijk is, in de stijl waarin John in de jaren zeventig een superster werd.

Dat John daarop in blakende vorm steekt mag de laatste jaren duidelijk zijn. Vol liefde gespeeld, zijn de John composities altijd een fijne mix geweest van Britse folk en Amerikaanse rhythm & blues. Het gaf hem een onuitputtelijk inspiratiebron om zijn songs op te schrijven. Op Wonderful Crazy Night is dat wederom heel duidelijk te horen. De songs druipen van soul-, rhythm & blues-, folk-, country- en popinvloeden. De prima opening van het album wordt sterk vervolgd met Claw Hammer, alweer zo’n super catchy popsong. Ook Blue Wonderful, Guilty Pleasure, I’ve Got Two Wings (een ode aan de vermaarde uit Louisiana afkomstige priester Elder Utah Smith) en Tambourine zijn erg sterk en tegelijk tijdloos. A Good Heart mag daartussen als de allersterkste song genoemd worden. Een super simpele, tegelijk net zo pakkende melodie die groeit naarmate de song duurt en die precies de juiste elementen, zoals die heerlijke blazers, krijgt toegediend om niet over de top te gaan en daarmee extra imponeert.

Wonderful Crazy Night werd in maar 17 dagen opgenomen en luistert weg als een feest van een album, gespeeld door muzikanten ‘on top of their game’. Het is daarmee het zoveelste geslaagde album voor Elton John op rij. Ongelooflijk en een prachtige prestatie voor een muzikant die alweer 68 jaar is en toch flink wat heel wilde jaren vol drank en drugs achter de rug heeft. Mooi dat ook een muzikant op latere leeftijd nog steeds bewijst een muzikale wereld op zich zelf te zijn. En T Bone Burnett snapt dat als geen ander.