Amper een jaar na het optreden in Utrecht doet Dead Can Dance Nederland weer aan. Deze keer is de eer aan de HMH te Amsterdam. Een beetje vreemde zaal voor deze zeer uitgesproken aparte band. David Kuckhermann, tevens bandlid c.q. percussionist bij Dead Can Dance mag de avond openen. Met het bespelen van zijn hangdrum, waarmee hij ijle metalen rustgevende klanken tovert, krijgt de zaal hoge verwachtingen. Dead Can Dance’s openingsnummer Children Of The Sun, van het laatste album Anastasis, zet direct de toon met een ietwat nurkse Brendan Perry en een in opperste concentratie, maar prachtig zingende Lisa Gerrard.

Brendan en Lisa kijken elkaar amper aan. Alsof de avond in Amsterdam een verplicht nummertje is. Toch verloopt het optreden erg strak en zonder problemen. Een setlist die bij ieder optreden gelijk is helpt daar wel aan mee. Geen onderling contact maar toch een superbe samenwerking waarbij alles even mooi en vol emotie klonk. Hoe krijg je het voor elkaar. Al leek Lisa, met cape, wel een narcistische ijskoningin op stand. Muzikaal is duidelijk te merken dat ze al ca 30 jaar samen werken.

Een puntgave hoge stem waarmee ze in glossolalie, een woordenloze zang, de HMH in hogere sferen brengt. Dit alles begeleid met en door de ijle klanken van de synthesizer en het Chinese hakkebord. Brendan Perry met een donkerdere stem, percussie en andere instrumenten wisselden elkaar in stem na ieder nummer af.

Het intense applaus voor Lisa na de fenomenale versies van Sanvean, Host Of The Seraphim, en Dreams Made Flesh is meer dan verdiend. Brendan Perry bracht daarentegen met zijn warme vocalen versies van o.a. Children Of The Sun, Rakim ten gehore. Sfeervolle en opzwepende muziek geïnspireerd vanuit het Midden Oosten tot de Orient, van rustig tot mysterieus en temperamentvol.

Het is duidelijk dat Lisa Gerrard en Brendan Perry ieder in hun eigen mistige glazen bol leven. Ze leven en zweven ieder in hun eigen wereldje. Na 3 nummers in de toegift bleek Brendan er genoeg van te hebben. Brendan bedacht zich dat hij nog een “Thank You” moest zeggen waarna hij het podium afbeende. Dit waren zijn “famous” eerste en laatste woorden in de HMH. Lisa Gerrard daarentegen nam even het applaus in ontvangst. Vreemd genoeg was deze situatie in Brussel net andersom.

Wel was het typerend dat Brendan Perry in Brussel wel een prachtige versie van Song To The Siren ter gehore gaf. Desondanks, een prachtig concert waarbij het publiek ademloos achter bleef.

Setlist:

1. Children Of The Sun
2. Agape
   
3. Rakim
4. Kiko
5. Amnesia
6. Sanvean
   
7. Black Sun
8. Nierika
   
9. Opium
10. Host Of The Seraphim
    
11. Ime Prezakias
12. Cantare
13. All In |Good Time
14. Toegift.
15. The Ubiquitous Mr. Lovegrove
16. Dreams Made Flesh
17. Return Of The She-King