Zo doe je dat dus! Van David Bowie is net een vette boxset verschenen met daarin zijn laatste albums, allemaal als dubbelalbum. Dubbele versies die ooit in een zeer gelimiteerde versie te verkrijgen waren: (Excerpts From) Outside, Earthling, Hours, Heathen en Reality, compleet met fijne outtakes, remixen en live tracks.

Bij het beluisteren van deze box valt weer eens op hoe ongemerkt goed die laatste albums van David Bowie eigenlijk geweest zijn. Nadat hij ons gedurende de jaren ’80 en ’90 met veel commerciële meuk om de oren had geslagen hervond Bowie zich in de laat jaren 90 en vooral deze eeuw weer volledig. Deze fraai uitgevoerde box geeft dat eens en te meer aan.

Outside (1995)

Nadat Bowie een erg wisselvallige periode van minder opvallende albums met Black Tie, White Noise had afgesloten vond hij Brian Eno bereid om mee te werken aan een nieuw avontuur. Eno was tenslotte naast producer Tony Visconti mede de persoon geweest die Bowie in zijn Berlijn periode van 76 tot 78 tot grote artistieke hoogten had gebracht. Opgebouwd rond een verhaal waarin een inspecteur inde cyberwereld op zoek gaat naar de moordenaar van de 14 jarige Baby Grace Blue. Een verhaal opgebouwd rond vijf verschillende personen. Hoe ambitieus ook de opzet, zo geslaagd klinkt het album nog steeds. De samenwerking met Eno bracht Bowie weer tot grote artistieke hoogten. Een album dat referenties naar late Scott Walker (een van Bowie’s grote helden), Nine Inch Nails (Trent Reznor is een zeer grote Bowie fan) en de Young Gods oproept. In de box is naast het reguliere album een 14 tracks tellende extra CD te vinden met daarop o.a remixen van The Heart’s Filfy Lesson waaronder een ijzersterke van Trent Reznor, remixen van Hallo Spaceboy en een uit de film Basquiat bekende versie van A Small Plot Of Land.

Earthling (1997)

Hoewel Bowie op de hoes van Earthling te zien is in een zeer opvallende jas met Britse vlag motief werd het album compleet opgenomen in New York. Hevig beïnvloed door de stevig in Europa opkomende drum ’n bass en techno bleek het album een nog steviger terugkeer naar de oude alternatieve en super creatieve Bowie. Het album betekende een doorbraak in de muziekbizz. Bowie was een van de eerste artiesten die remixen als download via het internet aanbood. De Adam F remix van Telling Lies kreeg deze eer. Het laten maken van remixen van zijn tracks bleek Bowie sinds Outside steeds beter te bevallen zodat er van elke single van Earthling een flinke trits remixen verschenen. Remixen die dus optimaal aanwezig zijn op de 2de CD. Onder meer Moby, Nine Inch Nails en Danny Saber zijn met remixen te horen. Ook de twee Tao Jones Index tracks V2 Schneider en Pallas Athena mogen niet onvermeld blijven.

Hours (1999)

Met Hours was weer een meer relaxte Bowie te horen. Een Bowie die voordat het album gemaakt werd een competitie uitriep voor wie een tekst bij een song van hem wilde maken. De winnaar mocht in de studio aanwezig zijn om het Bowie te zien opnemen. De rest van de teksten waren opgezet rond de computergame Omikron waarin Bowie en zijn vrouw Iman de hoofdrol speelden. Hoewel het album beduidend minder verkocht als Earthling scoorde hij met Thursday Child weer eens een onvervalste wereldhit. Het bleek trouwens ook het laatste album met Reeves Gabrels, de gitarist die sinds Tim Machine, begin jaren 90, zijn vaste gitarist was geweest. Ook op deze 2de CD veel remixen, deze keer oa. van Beck en Marius de Vries maar ook mooie versies van The Pretty Things Are Going To Hell zoals ze te horen zijn in de film Stigmata. Ook tracks uit de computergame en onbekende songs als 1917, We Shall Go To Town,We All Go Through en No One Calls zijn op de 2de CD te horen.

Heathen (2002)

Met een eerste album op het eigen ISO label haalde Bowie zijn favoriete producer Tony Visconti (o.a. de producer van zijn Berlijn trilogie en Scary Monsters) weer binnen. Bowie had reeds vele tracks opgenomen voor een niet verschenen album met de werktitel Toy maar was niet tevreden. Met Visconti ontstond met nieuwe songs en een enkele opnieuw opgenomen Toy track een krachtig album dat een hoop extra aandacht verkreeg, met drie opvallende covers in de vorm van Neil Young’s I’ve Been Waiting For You, Cactus van The Pixies en I Took A Trip On A Gemini Spaceship van Legendary Stardust Cowboy. Op de extra CD zijn o.a. Moby en Air remixen te horen maar ook een fijne 1979 outtake van Panic In Detroit en een opnieuw opgenomen versie van de 1970 track Conversation Piece.

Reality (2003)

De kracht die Bowie met Visconti uitstraalde op Heathen is ook op het fraaie Reality optimaal aanwezig. Creatief in topvorm komt Bowie wederom met Visconti achter de producerkit ook op dit album met een flink aantal prachtige en originele tracks aanzetten. Het tweetal verrassende covers, Pablo Picasso van Jonathan Richman en Try Some Buy Some van George Harrison maken ook dit keer indruk. Maar ook het aan 11 september opgedragen New Killer Star mag niet onvermeld blijven. Op de extra CD een erg lekkere cover van The Kinks Waterloo Sunset en een opnieuw opgenomen versie van Rebel Rebel. Daarnaast een aantal vette mash-ups van Rebel Rebel en het van Reality afkomstige Never Get Old.