Het roer is resoluut omgegaan bij Daily Bread. Niet alleen is er een bandlid (op toetsen) bijgekomen, belangrijker is dat het geluid van de Friezen op deze nieuwe plaat mijlenver verwijderd is van de ‘sexy garage dance’ van Well, You’re Not Invited (2009). Het album dat Daily Bread aanvankelijk zou gaan uitbrengen in 2011 werd geschrapt en de band stortte zich op een nieuw geluid. De titel van het album dat hier het resultaat van is, mogen we zeer passend noemen: Iterum (opnieuw).

De eerste drie nummers geven al duidelijk aan waar het om gaat: een dikke flirt met new wave, indie en stevige, donkere electropop. Het begin van Allure klinkt meer New Order dan New Order zelf. Loverst, dat al op een de ‘zoethoudertjes-ep’ The Present (2012) stond, is wat moderner en machinaler. The River pompt de boel vervolgens nog wat verder op. Het is een mix van stijlen, een soort ‘dark dance’. Al met al een prettig openingstrio, waar bij vlagen de geesten van Siouxsie, Björk en X-Mal Deutschland overheen lijken te waaien. Ondanks de overduidelijke inspiratiebronnen vaart Daily Bread muzikaal over het algemeen redelijk een eigen koers.

Hierna lukt het Daily Bread even niet om door te stoten waardoor de plaat wat inlevert aan spanning.  Het is óf meer van hetzelfde óf de band vervalt in een soort mainstream bombast die we best kunnen missen. Met het instrumentaaltje vanaf de toetsen, Metamorphosis, is overigens niets mis. Hier lijkt de band even de fakkel van landgenoten Xymox over te willen nemen.

Op de tweede helft van Iterum duiken we weer wat meer de wave-rock in: een lekkere, gedreven ritmetandem zet de toon op The Conflict, maar het nummer had wel wat kleiner gehouden mogen worden. Nu blijven de postpunksferen die het intro oproept toch te ver weg. Dat geldt ook voor Day Of Revolt, een track die licht industrieel en klein opent maar toch weer wordt opgeblazen.

Via de poppy dance van The Persistence en de prima cybergothic van Silica komt het einde in zicht. Afsluiter You Have Become kent wat te veel pathos maar wordt gelukkig nog voorafgegaan door het prettig gedateerde In All, een nummer dat ook op de ep The Present stond.

Daily Bread heeft het afgelopen jaar een flinke muzikale ommezwaai gemaakt. Het levert een krachtige, interessante plaat op. De new wave-referenties liggen er soms wel erg dik op en een aantal nummers gaat gebukt onder grote gebaren, iets wat de band helemaal niet nodig heeft. Hoe dan ook, met Iterum toont de band aan in ieder geval wel lef te hebben.