×

Nieuws

20 november 2010

Crossing Border vrijdag 19 november 2010

Geschreven door: Dick Hovenga

Een overvol prachtprogramma viel ons ten deel op de eerste echte Crossing Border avond. Van Tom McRae naar Midlake en van Edwyn Collins naar een weergaloze John Grant.

Met een officieuze start op donderdagavond met een Rufus Wainwright solo concert in de Koninklijke Schouwburg begon Crossing Border 2010 opvallend en ijzersterk. Voor het echte Crossing Border festival begon de vrijdagavond met een zeer indrukwekkende line-up. Voor de meeste bezoekers was er gewoonweg geen keuze te maken.

Met een zeer fraai Tom McRae concert in de Duitse kerk begon de avond glansrijk. Tom had 4 strijkers meegenomen die zijn songs een flinke scheut extra’s meegaven. Doordat bij de eerste song de microfoon het niet deed liep Tom met gitaar door de zaal om het publiek in zijn set te betrekken. Het leverde gelijk die aandacht en sympathie bij het publiek op die zijn show naar grote hoogte tilde. Ondertussen deed John Grant een prachtige 4 tracks tellende akoestische set voor 3voor12. Een voorbode voor zijn concert later die avond. Edwyn Collins, de legendarische Orange Juice voorman die enkele jaren geleden door een hersenbloeding werd getroffen, overtuigde vervolgens in de grote The Royal. De band speelde een dwarsdoorsnee van Collins werk met fijne versies van de Orange Juice klassieker Rip It Up en Girl Like You als afsluiters. Het was hartverwarmend om Collins weer te zien. Aangetast door de hersenbloeding is hij niet meer in staat zelf gitaar te spelen op het podium en het spreken tussen de songs door blijkt ook een zware klus. Het zingen blijkt echter prima te gaan en hij neemt het publiek al snel voor zich in.

Villagers spelen vervolgens een verpletterende set in de Duitse kerk. Nadat de band het weekend daarvoor nog in een veel rumoerig Paradiso (Londen Calling is tegenwoordig meer een praat dan muziekfestival geworden) was het publiek nu vol eerbied voor de briljante songs van Cona J. O’Brien, de geniale man achter de band. De songs van het debuutalbum Becoming A Jackel, een van de beste albums van dit jaar, kwamen in volle glorie voorbij. De voordracht van O’Brien en zijn bandgenoten dreef de songs tot nog grotere hoogten. Hetzelfde gebeurde met de songs van Queen Of Denmark, het majestueuze solo debuut van John Grant. In The Royal klonken de songs, puur begeleid met piano en enkele slimme synthesizer partijen, prachtig. De teksten van Grant, die op zijn album al indrukwekkend klinken, kwamen er in deze setting nog beter uit. De stem van Grant is er een van grote schoonheid en zijn voordracht is oprecht en zeer emotievol. Laat hem alsjeblieft zo snel mogelijk terugkomen voor meer concerten.

Midlake overtuigde met een opwindende en lekker pittige set. De progressive folk van de band vond een (over) volgestroomde grote zaal en liet het publiek met de songs van hun laatste verschenen album The Courage Of Others overtuigd genieten. De samenzang, de folky jaren 60 sfeer en dikke gitaren brachten een fijne opwinding teweeg. Met een afsluiting van de set met songs van hun doorbraakalbum The Trials Of Occupanther kon het concert al helemaal niet meer stuk. In de Duitse kerk speelde vervolgens Ed Harcourt een opvallende set. Met de nadruk op zijn laatste album Lustre speelde Harcourt zijn songs met passie. Je kunt je afvragen of de samplemachine die hij gebruikt om zijn geluid te dubbelen nu altijd even veel zin heeft, buiten kijf staat dat de man een prachtig songschrijftalent heeft.

In The Royal speelde Blitzen Trapper als laatste band van de avond een mooie set in songs. De band uit Portland heeft onderhand, met 6 albums, een fraai oeuvre opgebouwd wat van grillig en prikkelend tot melodisch en ingetogen gaat. Dat bood de garantie voor een spannend opgebouwde set, met een voorkeur voor songs van hun laatst verschenen album Destroyer Of The Void, die in de handen van voorman Eric Early en zijn mega muzikale broeders uitstekend uitpakte.

De eerste Crossing Border avond was daarmee meer dan een groot succes. Hulde voor de programmeurs voor het uitstekende programma. Hulde voor het publiek wat op Crossing Border echt komt om muziek te luisteren.