Als jongeling verdiende hij al zijn sporen bij Zuco 103, Lefties Soul Connection, Ruben Hein en Giovanca en kreeg zo de nodige muzikale invloeden mee. Nog steeds een jonge hond met het daarbij horende enthousiasme besloot hij dat hij heel graag zijn eigen muziek wilde maken en met die muziek “mensen in lantaarnpalen te kunnen laten klimmen van opwinding”. Althans, dat is wat hij ooit zei over Cirque Valentin. Één ding valt al snel op te merken bij beluistering van het debuut van Cirque Valentin: mensen gaan in elk geval niet, overmand door een gebrek aan afwisseling, in slaap vallen.

Waar de openingsklanken van Pleasure Island je nog even, vooruit heel even dan, doen denken aan The Blind Boys Of Alabama is het alleen maar wachten tot je muzikaal ook wordt meegevoerd naar het Pleasure Island. Als een volleerde hiphopper, begint Valentijn te zingen, al snel vergezeld door een vrouwelijke stem. Net als je denkt dat hiphop de toon van het nummer zet, word je als, door een tsunami, meegenomen door een Santana-achtige passage die het nummer kolkend naar een finale brengt.

C’ Est Cirque is een retrokick die je zo doet denken aan Chic, the Jacksons en andere grootheden uit de discotijden van weleer. Hier zingen zowel Cato van Dijck en Suus de Groot mee. Het nummer heeft een opzwepende beat die het je onmogelijk maakt te blijven zitten. En dat is ook juist wat Valentijn met Cirque Valentin voor ogen heeft: hij wil mensen aan het dansen zien. Op de Facebookpagina van Cirque Valentin werden mensen dan ook uitgenodigd om zichzelf al dansend op videofilmpjes op te nemen.

Teen Dream heeft in zijn muziek eveneens zo’n jaren ’70 disco-intro, dat voor een belangrijk deel komt door de achtergrondstemmen en de blazers, zo retro dat je je afvraagt of Valentijn niet veel eerder geboren had willen worden. Maar je hoort ook nadrukkelijk de hedendaagse productiekwaliteiten die Cirque Valentin verder brengen dan zomaar een kopie van muziek uit de jaren ’70.  Teen Dream is ook daar een voorbeeld van. Het is juist de combinatie van het discogevoel met de meer moderne hiphopsound die het nummer zo laat swingen.

Boarding School Breakout komt geheel nieuwerwets binnen stormen en krijgt pas later een groove die van de hand van zowel Michael of Janet Jackson had kunnen zijn, of Shakira, om een indicatie te geven: muziek die swingt! De productie is zorgvuldig verzorgd door Valentijn samen met Paul Willemsen (bekend van Beans ‘n’ Fatback, Kris Berry, Lavalu en Lefties Soul Connection) en die staat over het hele album als een huis.

Naast de genoemde disco- en hiphopinvloeden, hoor je de invloeden van de zingende diva’s uit de jaren ’90: Shakira, Jennifer Lopez en Destiny’s Child zijn namen die zo in gedachten opkomen. Uiteindelijk kan je niet om het enthousiasme heen dat Cirque Valentin in hun muziek aan de band legt. Het is alsof je met de langspeler de zon iets verder opdraait; zo klinkt de muziek. Valentijn en zijn muzikale vrienden gebruiken dan weliswaar heel andere ingrediënten dan Will and the People om mensen in beweging te krijgen en je humeur op te krikken. Met hun levendige en bruisende muziek, altijd dansbaar, is dit de ideale plaat om van het naderende najaar tot ver in november een prachtige nazomer te maken. De releaseparty wordt zó misschien wel het weerbericht waar dit jaar het meeste naar uitgekeken kan worden. Cirque Valentin, ooit, in de verre jaren ’70 een lied van Michel Fugain, krijgt zo een zeker zo levendige nazaat als Fugain destijds met zijn Big Bazaar voor ogen had. Een aanrader voor liefhebbers van muziek met een groove!

Tracklist On Pleasure Island

1. Pleasure Island
2. C’Est Cirque
3. Teen Dream
4. Boarding School Breakout
5. Party In The Barn
6. All For Love
7. Candy
8. Lalala
9. Stefani
10. Club Tido
11. Real Love