×

Recensie

Pop

20 februari 2018

Case Mayfield

Egomaniac

Geschreven door: Edgar Kruize

Uitgebracht door: Backstage Hotel Records

Egomaniac Case Mayfield Pop 4 Case Mayfield – Egomaniac Written in Music https://writteninmusic.com

Case Mayfield is zo’n artiest die wars van verwachtingen werkt. Hij leek ‘het wereldje’ volledig vaarwel te hebben gezegd en nu is hij toch weer terug. Zijn album Egomaniac is het eerste op het nieuwe Backstage Hotel Records (juist ja, het label van het Backstage Hotel) en bevat negen nummers die rechtstreeks van een geblakerde ziel lijken geschraapt.

Wie de gastenlijst op het album van Case Mayfield (echte naam: Kees Veerman) bekijkt, ziet daar een imposante lijst namen. Wouter Planteijdt, Paul de Munnik, Martin Bosman, Hein Offermans en nog een lange rij. Imposant, maar wat de diverse artiesten vooral niet doen is afleiden. Luisteren naar Egomaniac voelt alsof je met Mayfield alleen in een kamer zit. Natuurlijk zijn het vooral de intiem klinkende akoestische nummers als I Wish This Was About You, het mijmerende Dark Heart en het ergens tussen kalm klinkende maar wanhopig aanvoelende The Madness waarin dat gevoel overheerst. Maar ook op de meer bandgeoriënteerde nummers als de springerige opener Lovely Hanna, de alt-country van Purple Black and Blue en het gruizige Nut (met fijn contrasterende toetsen als tegenwicht voor de piepknorrende en kolkende gitaarpartij) eist Mayfield alle aandacht op.

Het is de aangenaam zwalkende zangstem die daarbij de grootste troef is. Je weet nooit precies of je Case Mayfield nu wil omarmen of dat je doodsbang voor hem zou moeten zijn. Dat houdt dit vierde album van begin tot eind spannend. Mayfield fluistert en schreeuwt, zingt zuiver en vals, helder en onvast, hij hijgt in je oor en roept je van een afstand toe. Mayfield draagt niet voor, maar stort zijn hart uit. De finale is het krachtigste stuk van het album. Eerst de zinderende titeltrack, een dialoog met God, die uiteindelijk de term Egomaniac naar zijn (ahum, Zijn) hoofd geslingerd krijgt. Daarna het ijzige Hard To Handle, dat het de voorganger direct onderuit haalt. Want wat heeft het voor nut om te bidden richting een God die zo makkelijk voor de gek te houden is? En als luisteraar denk je alleen maar mijn God, wat is dít mooi!



  1. Lovely Hanna
  2. I Wish This Was About You
  3. Dark Heart
  4. Purple Black And Blue
  5. Nut
  6. Jim Versus Jane
  7. The Madness
  8. Egomaniac
  9. Hard To Handle