×

Recensie

Pop

19 oktober 2010

Alex Roeka

Zachtaardig vergooid

Geschreven door: Edwin Hofman

Uitgebracht door: Excelsior Recordings

Zachtaardig vergooid Alex Roeka Pop 4 Alex Roeka – Zachtaardig vergooid Written in Music https://writteninmusic.com

Rauwe romantiek, Jacques Brel meets The Rolling Stones, dronkemansgemompel, zieleroerselen voorgedragen met een Brabantse tongval: de muziek van Alex Roeka roept al sinds midden jaren negentig uitgesproken –doorgaans– positieve reacties op. 2009 was wat dat betreft het beste jaar voor Roeka: hij ontving een Edison voor zijn album Beet Van De Liefde.

Voorheen speelde de in Ravenstein geboren maar in Amsterdam woonachtige Roeka louter in theaters. Met dit nieuwe album gaat hij echter ook andere podia langs. Dat is niet zo verwonderlijk, want Zachtaardig Vergooid is wat steviger dan Roekas voorgaande werk. Op gitaar horen we overigens Mauro Pawlowksi van dEUS, wiens plaats op tournee zal worden ingenomen door Maarten Kooijman, voorheen bij Johan.

De aanpak van Roeka op dit nieuwe album brengt hem af en toe wat meer in de richting van de ‘klassieke’ nederpop van bijvoorbeeld Braak, De Dijk, Frank Boeijen (Ik Wil Het Einde Zien, In Het Zonlicht Staan en het hoogtepunt Het Is Allemaal Wind). In andere nummers, zoals Ik Ben Een Renner is Roeka meer de chansonnier met gevoel voor dramatiek.

Roeka is 55 maar maakt nog niet zo gek lang platen. Voor zijn muzikale debuut van 1996 voer hij onder meer op zee. Dit ‘zee-verleden’ sijpelt hier en daar door in zijn muziek, zoals in de smaakvolle opener Stille Dromers In De Stad. Pakkend ondersteund door beheerste gitaren en een lekker orgel vertelt hij over dolende zielen, vergelijkingen trekkend met de grote vaart. Roeka rekent zichzelf ook tot de stille dromers in de stad. “Gestreeld en gekrast door de liefde”, zingt hij verderop. Hier blijkt eens te meer dat hij in staat is met opvallend mooie teksten te komen. Iets wat hij wederom bewijst op het indringende De Vrouw Op De Trap.

Roeka zingt hier en daar wat met de handrem erop en blijft daardoor soms nog wat tussen theater en pop/rock in hangen, zonder een keuze te maken of juist tot een definitieve symbiose te komen. Zachtaardig Vergooid blijft ondanks deze kanttekening een fraaie en doorleefde plaat, een Nederlandstalig hoogtepunt in 2010. Dat worden nog mooie uren in de theaters dit seizoen.



  1. Stille Dromers In De Stad
  2. Het Is Allemaal Wind
  3. Gestreeld En Gekrast
  4. In Deze Machtige Prachtige Tijd
  5. De Vrouw Op De Trap
  6. Ik Wil Het Einde Zien
  7. De Schommel Van De Liefde
  8. Dan Geloof Ik Er Weer In
  9. Het Wordt Weer Eens Tijd Dat Ik Dronken Word
  10. Lied Van Een Vader Voor Zijn Zoon
  11. In Het Zonlicht Staan
  12. Ik Ben Een Renner
  13. Dansen Op De Bodem Van De Nacht
  14. Andalusië