×

Recensie

Metal

17 augustus 2018

Uniform

The Long Walk

Geschreven door: Frank Gesink

Uitgebracht door: Sacred Bones

The Long Walk Uniform Metal 4 Uniform – The Long Walk Written in Music https://writteninmusic.com

Duo Ben Greenberg (The Men, Zs) en Michael Berdan bouwen in sneltreinvaart aan hun eigen geluid, hun eigen universum. Vaak met behulp van vrienden en tourneemaatjes The Body.  Eentje gevuld met gif, haat, woede, nihilisme, frustratie en onmacht. Maar toch ook positieve energie, want die schreeuw is er niet voor niets: de mensheid zou beter moeten zijn, godverdomme! We moeten er iets aan doen. Waaraan we “iets” moeten doen is bij Uniform nooit zo duidelijk te bespeuren. Maar hee, een schreeuw tot actie is precies dat: de welverdiende schop onder de kont die we allemaal zo hard nodig hebben af en toe. De nietsontziende mix van noise, industrial, metal en rock werkt. Al jagen ze er door hun nare, compromisloze visie meer mensen mee weg dan dat ze in de armen sluiten. Toch, hoe je het ook bekijkt, als David Lynch je uitnodigt voor zijn nieuwe Twin peaks tv-serie doe je in ieder geval iets unieks.

Zo vuurt Uniform dit jaar al twee albums op ons af: één met The Body en na het vorig jaar succesvolle Wake In Fright zijn ze nu ook alweer terug met hun eigen album. Het duo staat nog steeds, maar opeens is daar ook de toevoeging van drummer Gregg Fox (Liturgy, ZS, Guardian Alien, Ex Eye) die zorgt voor een meer “live-gevoel”. Dat live-gevoel gaat vervolgens letterlijk de prullenbak in als de productie van dit album wordt behandelt met een dikke laag grof schuurpapier, een emmer vuilnis, drumcomputers, gitaarpedalen en genoeg digitale techniek om de NS mee overstuur te krijgen mocht er wat mis gaan.  Zo ontstaat er een trio dat smerig en flink vervormd klinkt, maar wel  meer dan ooit klinkt als een echte band. Een band die meer dan ooit de echte electronic en industrial achter zich laat en daar slechts flarden van laat horen. Soms duikt er een duidelijk drumcomputer op, flarden digitale noise of een harde drone. Maar de industriële sfeer zit vaker verborgen in de grote vuilnisbelt van het geheel. Duidelijke knipogen naar thrashmetal komen wel naar voren in de stug rechtdoor hakkende gitaren en Fox schuwt een flinke blastbeat nog. Als het tempo naar beneden gaat hoor je die sludgeinvloed van maatjes The Body. Zoals altijd is de stem Berdan het mmeest herkenbare element: een grote snauw waar nul procent variatie in te bespeuren valt. Een blaf naar het publiek waarmee hij lijkt te zeggen, “Jullie hoeven niet naar mij te luisteren. Als het niet bevalt dan donder je maar lekker op”.  We zullen jullie vertellen, zo kijkt de man ook tijdens zijn optredens. Het is eng en intimiderend.

Meer dan voorheen gaat Uniform hier voor een zeer eenvormige visie, met zijn smerige sound, furieuze noiserock, sludge en thrashmetal. Er is geen ruimte voor variatie en de muziek kan maar één kant op: volle vaart vooruit. Ergens is dat stugge vasthouden aan die sound op The Long Walk een beetje jammer. Er had best een experimentje afgekund. Nu is het een tank die alles vernietigend verder scheurt. Zo weet je als luisteraar precies waar je aan toe bent, als één track je niet bevalt kun je heel het album laten liggen. Je bent alvast gewaarschuwd. Wij smullen er van!



  1. The Walk
  2. Inhuman Condition
  3. Found
  4. Transubstantiation
  5. Alone In The Dark
  6. Headless Eyes
  7. Anointing Of The Sick
  8. Peaceable Kingdom