Een van de meest spraakmakende bands in het doom metal  genre is Sub Rosa. Dit vijftal dat bestaat uit 3 dames en twee heren heeft een zeer eigenzinnige kijk op muziek en rekt die grenzen per album verder op. De band noemt het zelf doom camber metal. Treffender zou niemand het ook weten te typeren. De stukken, want van nummers kan je bij niet spreken, duren allemaal ergens tussen de 10 en 15 minuten (op het 1.37 durende Ill Capio na) en gaan moeiteloos over van dromerige folk, naar heftige norse stukken vol zware doom riffs. Vocaal is het vaak hemels mooi, maar in sommige gevallen kan het ook op het randje zitten (Wound Of The Warden), In ieder geval dwingt de band het af om aandachtig te luisteren. Niet een album voor in de auto of voor op de achtergrond, maar een werk waar je voor moet gaan zitten met de koptelefoon op. De strijkers zorgen voor het constante kippenvel terwijl de sfeer van ultra heavy naar zeer licht kan verschuiven. Kan niet anders dan dit 3e album als een waar meesterwerk te bestempelen.