×

Concert

23 november 2015

Speedfest 2015. Een waanzinnig feest

Geschreven door: Sicco Roukema

Speedfest 2015 was dit jaar om meerdere redenen een bijzondere editie. Laten we eerst de leuke redenen opnoemen. Het festival vierde zijn 10e editie, op het festival was voor de eerste keer het Speedrock Premium bier te proeven en er stond verdomd veel metal op de planken. Maar er zat helaas ook een donkere rand aan. Eagles Of Deathmetal, de band die het grootst op de affiches prijkte had vanwege de afschuwelijke aanslagen in Parijs waarbij ze ook nog eens een crewlid zijn verloren, begrijpelijk hun tour gecanceld. Zal deze band en de mensen die deze verschrikkelijke avond hebben meegemaakt ooit nog een dergelijk trauma te boven komen?

Vanwege de aanslagen was ook de beveiliging in het Klokgebouw flink opgeschroefd. Bij aankomst stond er een bijzonder lange rij. Iedereen werd gefouilleerd en alle tassen werden goed gecontroleerd. Ik vraag me af of iemand wat kan doen tegen een gek die met een machinegeweer aan komt zetten, maar ik denk dat de beveiliging goed was. Heel veel mensen hadden er toch vragen. Natuurlijk klaagde niemand ook over het wat lange oponthoud. Iedereen zal er volkomen achter hebben gestaan. Hulde voor de organisatie. En eenmaal binnen was het een ouderwets groot feest.

Obituary

Met een programmering zoals op Speedfest draait alles om keuzes maken. Net als ieder jaar is de programmering bijzonder goed, maar misschien was het dit jaar nog een tikkeltje harder dan afgelopen jaren. Graag hadden we alle bands willen zien, maar dat is echt onmogelijk. Zo hadden we echt voorgenomen The Dictators te gaan kijken, maar omdat Obituary een werkelijk onovertroffen optreden gaf bleven we daar aan de grond genageld staan. Niet veel bands zeiden iets over Parijs. Speedrest was vooral wat een festival moet zijn. Een groot feest met bands die alles geven. Backyard Babies bijvoorbeeld stonden sinds jaren in Nederland. Wat gepolijster dan de fans van het eerste uur zouden hopen, maar uiteindelijk wel een goeie show met veel bravoure.

Even daarna startte op de Wrecker stage een meedogenloos beukende Pro Pain. Een lekker vol podium vol brede gasten staat overduidelijk te genieten. Mondo Generator, de band van Nick Oliveri, heeft net hun Amerikaanse tour met Peter Pan Speedrock afgesloten en nu stonden ze al weer op de Demolotion Stage om een zeer gedreven show te geven waarin ook nog wat QOTSA songs in voorbij kwamen. Daarna ging het er bijzonder hard aan toe met Obituary, Napalm Death, High On Fire en Carcass. Een droom line up waarbij vooral High On Fire bijzonder veel indruk maakte met hun overdonderende sound. Helaas moesten we VoiVod laten schieten om vooraan te komen bij Danko Jones. En Danko deed alles wat je van dit trio mag verwachten. Misschien iets minder babbels dan normaal, maar wel een absoluut spetterende show. Mega strak. Het zoveelste hoogtepunt van vandaag. Na Danko Jones was het even bijkomen van al het gitaargeweld in de overvolle Trasher zaal bij de opzwepende country van Bob Wayne.

Danko Jones 1

Peter Pan speelde op het tijdstip dat eigenlijk Eagles Of Deathmetal hadden moeten staan. De minuut stilte was indrukwekkend en een prachtig gebaar. Daarna zette de band de zaal in vuur en vlam. Klasse!!

Tussen de zalen was het een groot feest met de Rode Neger en dat werd naarmate het bier en alle andere genotsmiddelen harder in daalden een steeds groter feest waarbij Andre Hazes op net zo veel bijval kon rekenen als bijvoorbeeld de Ramones. En dat zegt eigenlijk alles over dit festival. Een heerlijke ontlading voor iedereen, alle remmen los en er met z’n allen een topfeest van maken.