Net als de band Tool heeft ook het Zweedse Opeth een eigenwijze vorm binnen de metal gevonden die verder reikt dan naar het vaste metal publiek. Afkomstig uit de deathmetal evolueerde de band de afgelopen jaren naar een door progressive rock, folk, jazz en bluesrock beïnvloede metalband. Met hun nieuwe album Watershed voegen ze een nieuw meesterwerk aan hun oeuvre toe.

Past/Present

Hoewel de band reeds 18 jaar bestaat en met albums als Still Life (1999) en Deliverence (uit 2002) een grote band in het genre werd, werd de echte crossover naar een groot publiek bewerkstelligd met het album Damnation uit 2003. Waar op voorgaande albums de band vooral grossierde in heftige songs met rustige passages of een enkele rustige song waren op dat album puur ballades te horen. Ballades van het allermooiste en aller donkerste soort. Het bleek een intrigerende stap voor de band maar met het succes durfde de band zich op de volgende albums nog verder te ontwikkelen. Immer inventieve en geniale lange songs met verrassende intermezzo’s, tempowisselingen en soms zelfs geheel in muzikale stijl veranderende passages. Juist de afwisseling tussen die heftige, tegen grind aanleunende metal, en die tegen folk aanleunende stijl maakt de muziek van Opeth zo intrigerend. Het leverde met de albums Ghost Reveries (2005) en het nieuwe album Watershed ware meesterwerken op.

Watershed

Het nieuwe album Watershed is, hoewel typisch als Opeth herkenbaar, een zeer op zichzelf staand album te noemen. De fraaie rustige opener Coil, met gastzangeres Nathalie Lorichs in een typisch Britse folkstijl, is een verrassende opener. Heir Apparent beukt er daarna gelijk goed in deathmetal stijl in, om uiteindelijk in een ware symfonische climax te eindigen. Het laat eens te meer de eclectische stijl van de band horen. The Lotus Eater en het daarop volgende Porcelain Heart schieten gelijk weer muzikaal alle kanten op. Van folk, zelfs een korte funkflirt, psychedelische rock tot aan de stevigste metal. Hoogtepunten van het album zijn de 2 albumafsluiters waarin alle muzikale Opeth ingrediënten weer optimaal samenkomen. Hessian Peel is een prachttrack die met zijn 11.26 elke seconde intrigeert. Ook albumafsluiter Hex Omega is zo’n onnavolgbare ijzersterke Opeth track. Het maakt Watershed een album dat met elke luisterbeurt maar beter en mooier wordt.

Extra

Op de uitgebreide uitvoering van het nieuwe Opeth album zijn naast een documentaire en het gehele album in een 5.1 versie ook nog 3 extra tracks te vinden op een bijgesloten DVD. Een eigen song getiteld Derelict Herds en 2 covers. De cover van Robin Trower’s Bridge Of Sighs is een zeer verrassende en zeer sterke, wat zeker ook gezegd kan worden van Opeth versie van Marie Frederiksen’s (ex zangeres van Roxette) song Den Standiga Resan. (Deze Zweedse song is afkomstige van het zeer succesvolle soloalbum dat  Frederiksen uitbracht vlak nadat Roxette wereldwijd groots doorbrak).