Van Motorhead, een van de meest legendarische Britse heavy metal bands, zijn vier klassiekers opnieuw verschenen. In geremasterde dubbele versies met tal van onuitgebracht studio en live materiaal en dikke boekwerkjes die het verhaal achter de albums vertellen.

Nadat bassist en zanger Lemmy (Ian Fraser Kilmister) uit de band Hawkwind was ontslagen startte hij in 1975 zijn eigen band Motorhead. Met Phil ‘Animal’ Taylor op drums en ‘Fast’ Eddie Clarke op gitaar was de eerste bandsamenstelling gelijk de meest legendarische. De eerste 5 albums van de band werden in deze samenstelling gemaakt. De enorme kracht die in die tijd van de band uitging was uniek. Waar de albums al ultra dynamisch klonken liet de band live, vooral vastgelegd op het album ‘No Sleep Till Hammersmith’, de overtreffende trap in hard en strak horen.

Het eerste album, simpelweg ‘Motorhead’ geheten, liet gelijk al hun stijl in volle glorie horen. Door voorman Lemmy simpelweg omschreven als rock n roll, bleek hun snelle heavy metal echter vooral de bakermat voor speed metal en/of trash metal te zijn.

Overkill (1979)

Het tweede album van de band bleek een prima vervolg te zijn op het debuut. En waar dat debuut nog lofi en gruizig klonk was de opvolger een grote stap vooruit. Opruiend hard, retestrak en overweldigend. Met de geweldige titeltrack als eerste single, die vooral in thuisland Engeland een onverwachte hit opleverde. En een optreden bij hitprogramma Top Of The Pops (!!) Extra : De eerste schijf bevat het reguliere album in een geremasterde versie. Misschien zijn 3x ‘Louie Louie’, 3x ‘Tear Ya Down’ en 2x ‘Like A Nightmare’, in steeds verschillende versies, wat teveel van het goede. De twee BBC opnamen op de tweede schijf maken alles weer goed. De drie songs tellende eerste John Peel sessie is al goed maar de BBC Radio 1 live concert opnamen zijn indrukwekkend. De zeven tracks tellende registratie, van zowel het debuut als ‘Overkill’, geven de kenmerken van een stil aan tot volle potentie groeiende band aan. *****

Bomber (1979)

Motorhead’s derde album stond wederom als een huis. Opgenomen in hetzelfde jaar als ‘Overkill’, en ruim een half jaar later als ‘Overkill’ uitgebracht, bleek ook hier het titelnummer een regelrechte metal klassieker. Gebaseerd op het Len Deighton’s boek heeft de song alle dynamiek, energie en emotie die metal zo onontbeerlijk maakt. Maar niet alleen het titelnummer, ook als songs als ‘Stone Dead Forver’ en ‘Dead Men Tell No Tails’, hun eerste anti heroïne song, zijn onverbiddelijke klassiekers te noemen. Laatstgenoemde song lijkt een link te hebben naar het excessieve drugs (lees:heroïne) gebruik van album producer Jimmy Miller.

Extra : Op de eerste schijf het reguliere album in een geremasterde versie. Op de tweede schijf is o.a. ‘Over The Top’ te vinden, de b kant van de single ‘Bomber’. Daarnaast zijn er van de titeltrack en albumtracks ‘Stone Dead Forever’, ’Sharpshooter’ en ‘Step Down’ andere versies te vinden. Verder zijn er nog vijf live tracks te vinden waaronder een verrassende cover van ‘Leaving Here’, geschreven door Motown hit leveranciers Holland-Dozier-Holland. ****

Ace Of Spades (1980)

Het vierde album van Motorhead bleek net als ‘Overkill’ een meesterwerk. De overdonderende productie van Vic Maile en de ervaring van de drie mannen kwam tot een absoluut hoogtepunt in sterke songs. Daarnaast kon je voor het eerst binnen de dikke metal, instrumenten en hun eigenzinnige sound horen en klonk Lemmy’s zang niet alleen maar schreeuwerig. Met de titeltrack als absolute metal anthem bleek het album een zeer groot wereldsucces. Terecht wordt het album vandaag de dag tot een van de allerbeste metalalbums ooit gerekend.

Extra : Op de eerste schijf het reguliere album in een geremasterde versie. Op de tweede schijf is o.a. ‘Dirty Love’ te vinden, de b kant van de single ‘Ace Of Spades’.

Daarnaast zijn er verschillende andere versies te horen van o.a. tracks als ‘Ace Of Spades’,’Love Me Like A Reptile’,’Shoot You In The Back’ en ‘Dirty Love’. De vier tracks tellende BBC Radio 1 sessie bij David Jensen in het hoogtepunt van deze schijf. *****

Iron Fist (1982)

Nadat met het verschijnen van het tussendoor uitgebrachte live album ‘No Sleep Till Hammersmith’ hun absolute doorbraak was gekomen ging het trio Lemmy, Phil ‘Animal’ Taylor en ‘Fast’ Eddie Clarke nog een maal met elkaar de studio in. Het album ‘Iron Fist’ bleek het laatste in deze legendarische bezetting. De rol van gitarist Clarke bleek een dubieuze. Hij vond het beter producer Vic Maile te ontslaan en zelf te produceren. En hoewel de songs veel te goed zijn om niet te raken lijkt de dynamiek in sound toch net wat minder als op de voorgaande albums. Met het verschijnen van de titeltrack op single werd echter wederom een metal klassieker gemaakt. Na de tour die op het album volgde bleek Clarke zich niet meer te kunnen vinden in de weg die Lemmy en Animal wilden inslaan en koos zijn eigen weg.

Extra : Op de eerste schijf het reguliere album in een geremasterde versie. Op de tweede schijf is o.a. ‘Remember Me, I’m Gone’ te vinden, de b kant van de single ‘Iron Fist’. Daarnaast is er een vette registratie te horen van het concert wat de band in 1982 gaf in The Maple Leaf Gardens in het Canadese Toronto. Het is een in totaal veertien tracks tellende setlist. ****