De hype is de reputatie van Krokodil ver vooruit gesprint. De band was al bekend voordat de bandleden goed en wel met elkaar gespeeld hadden. Nu heeft ieder van hen wel een geschiedenis bij een andere band en met een gitarist die de BBC Radio One Rock Show presenteert zijn de contacten natuurlijk ook wel eenvoudig gelegd. Dat is een voordeel voor Krokodil, maar schept ook meteen verwachtingen. Want met een hype zo groot stijgt deze evenredig snel. Gelukkig voldoet de band op hun debuut album Nachash volledig aan deze hoge verwachtingen.

Het openingsnummer zet je meteen op het verkeerde been; Shatter is een regelrechte knaller die suggereert dat de band een eenvoudige rockband is. Nachash vertoont gaandeweg steeds meer diepgang en diversiteit, waardoor het album blijft groeien en je steeds meer verschillende facetten zult horen. Na meerdere luisterbeurten lijkt Nachash steeds meer prijs te geven van zijn meerlagig karakter. Zelfs het in eerste instantie als simpel rocknummer overkomende Shatter wordt na meer keren luisteren steeds veelzijdiger. Wat vooral opvalt is dat de muziek zelf weliswaar heftig is, maar dat de energie en de spanning toch vooral van de zanger en zijn zangstijl uitgaan.

Ik kan hier natuurlijk al die verschillen tussen de songs op gaan noemen, maar dat doet enkel afbreuk aan de ervaring. Het is niet alleen het doel van de reis, maar ook de reis zelf die interessant is. Vertrouw me op mijn woord, dit is een album waar menig metalfan verkikkerd op zal raken. Fans van moderne metalbands kunnen dit album blind aanschaffen. Nou vooruit, beluister maar wat, maar ik weet zeker dat Nachash niet te negeren valt. Donderdag 4 december speelt Krokodil in Het Paard Van Troje te Den Haag! Meer redenen om de band de verdiende aandacht te geven kan ik je niet voorschotelen.