×

Recensie

Metal

13 juli 2014

Judas Priest

Redeemer of Souls

Geschreven door: Richard Verbrugge

Uitgebracht door: Sony Music

Redeemer of Souls Judas Priest Metal 3.5 Judas Priest – Redeemer Of Souls Written in Music https://writteninmusic.com

Nostradamus, het vorige album van Judas Priest, werd nogal wisselend ontvangen. Waar de een sprak van een magnifiek en gewaagd conceptalbum noemde de ander het een pretentieus en pompeus gedrocht. De meningen over Redeemer Of Souls Of zullen veel minder verdeeld zijn want de band heeft van hun zwanenzang een ware bloemlezing van hun ruim 40 jarige carrière gemaakt.

Dragonaut en Redeemer Of Souls openen het album op vertrouwde wijze met power metal riffs, aardige gitaar fills en solo’s en een schreeuwende Halford achter de microfoon. De stijl van de nummers herinnert meer dan eens aan Defenders Of The Faith (1984), al wordt dat niveau niet gehaald. De eerste echte klapper is Halls Of Valhalla waarop Halford als in zijn beste dagen uithaalt van heel laag naar hoog. De Metal God kan het dus nog steeds! Het nummer had zo op Painkiller (1990) kunnen staan en is Priest op zijn best. Sword Of Damocles bevat fraai twin gitaarwerk zoals we dat van Priest in de jaren zeventig, maar ook Thin Lizzy kennen. Het arrangement van March Of The Damned doet de British Steel (1980) periode herleven. Het refrein is makkelijk meezingbaar en de catchy riff maakt het tot een hymne voor het fanlegioen. De duik in het verleden gaat verder met Down In Flames dat de periode van Killing Machine (1978) doet herleven terwijl het simpele, recht-toe-recht-aan ritme van Hell & Back juist weer lijkt op Point Of Entry (1981). Na Cold Blooded met zijn mooie gitaarwerk wordt het gaspedaal ingetrapt op Metalizer, een speed metal nummer compleet met dubbele basdrums. Nog beter is Crossfire waarop we de bluesinvloeden terughoren die de albums uit de beginperiode (Sad Wings Of Destiny (1976)en Sin After Sin (1977)) kenmerkten. Leuk om te horen dat de band dit nog steeds kan. Gitarist Richie Faulkner blijkt een meer dan waardig vervanger te zijn voor de vertrokken K.K. Downing. In interviews konden we al lezen dat de band een nieuwe impuls had gekregen, maar nu horen we het zelf ook. Secrets Of The Dead is samen met het slotnummer het beste dat Judas Priest in de laatste 30 jaar heeft voortgebracht! Het nummer is meeslepend, melancholisch en heeft een memorabele zanglijn. Rob Halford blijkt als dikke zestiger nog steeds ongenaakbaar voor 99% van de zangers in het genre. Op het stevige Battle Cry horen we de periode Ram It Down (1988) terug, maar dat nummer verbleekt bij het slotstuk Beginning Of The End. Een fantastische ballad en muzikaal vaarwel van de band die synoniem was en is met heavy metal. Wie de tekst beluistert, zal begrijpen dat dit het laatste album van de meesters uit Birmingham is.

De deluxe editie bevat een bonus cd met maar liefst vijf originele nummers. De kwaliteit van die nummers is beduidend minder en niet van het niveau als die op de reguliere cd die toch ook al 63 minuten klokt. Snakebite, Tears Of Blood en Creatures zijn hard, maar nergens bijzonder. Bring It On is een nummer dat je eerder van Kiss verwacht dan van Judas Priest. Het slotstuk Never Forget is een sentimentele ballad met een tranentrekkende tekst over het eind van de band en het vaarwel aan de fans. Het grote gebaar ligt er hier wel heel dik op.

Fans die de band al decennia volgen zullen in hun nopjes zijn met dit album. De jongere generatie zal vooral lachen om de voorspelbare en soms oubollige teksten, maar moet niet vergeten dat zo’n beetje alle moderne metalbands schatplichtig zijn aan Judas Priest.

Bij de aankondiging van de Epitaph tournee meldde Judas Priest dat het de laatste wereldtournee van de band zou zijn. De originele bandleden (Halford, Hill, Tipton) zijn inmiddels op een leeftijd dat een ellenlange tournee er niet meer in zit. De band zal nog wel optreden ter promotie van dit album, maar een lange tournee hoeven we niet meer te verwachten. Vermoedelijk zal de band volgend jaar wel op diverse festivals opduiken.

Judas Priest besluit met Redeemer of Souls een imposante carrière. Sterker nog, dit album is het beste album van de band sinds Defenders Of The Faith uit 1984! Een prestatie van formaat voor deze krasse knarren. We mogen gerust stellen dat het heavy metal genre zonder Judas Priest een compleet ander verloop zou hebben gehad. Wij danken de heren dan ook voor hun bijdrage en hun muzikale erfenis.

* Bonustrack (alleen op deluxe versie)



  1. Dragonaut
  2. Redeemer Of Souls
  3. Halls Of Valhalla
  4. Sword Of Damocles
  5. March Of The Damned
  6. Down In Flames
  7. Hell & Back
  8. Cold Blooded
  9. Metalizer
  10. Crossfire
  11. Secrets Of The Dead
  12. Battle Cry
  13. Beginning Of The End