×

Recensie

Metal

23 september 2013

Fates Warning

Darkness In A Different Light

Geschreven door: Richard Verbrugge

Uitgebracht door: Inside Out

Darkness In A Different Light Fates Warning Metal 4.5 Fates Warning – Darkness In A Different Light Written in Music https://writteninmusic.com

Het gebeurt niet vaak dat een band die al dertig jaar actief is erin slaagt om haar beste albums te evenaren. Fates Warning is het gelukt want Darkness In A Different Light is minstens zo goed als Parallels en A Different Shade of Grey! Een tijdje leek het erop dat Fates Warning het bijltje erbij had neergegooid want nimmer zat er zoveel tijd tussen albums. Negen jaar na het nogal industriële FWX blijkt de band springlevend en levert een zeer geslaagd album af. Gitarist Frank Aresti die in 1996 was vertrokken is weer teruggekeerd op het oude nest en vormt samen met Jim Matheos een heerlijke gitaartandem. Bassist Joey Vera (Armored Saint) en drummer Bobby Jarzombek zorgen voor een energieke en dynamische ritmiek en loodsen de band moeiteloos door de soms complexe melodielijnen en breaks. Zanger Ray Adler zingt als in zijn beste dagen en laat op Lighthouse horen ook op rustiger materiaal nog steeds prima uit de voeten te kunnen.

Waar Fates Warning in het verleden nog wel eens te geforceerd binnen een muzikaal concept bleef, beweegt de band zich nu vrij binnen de muzikale ruimte. Op Darkness In A Different Light realiseert Fates Warning de perfecte synthese van Rush en Dream Theater; progressieve metal, indrukwekkende instrumentatie zonder overbodige uitspattingen, veel variatie, een mooi uitgebalanceerde sound en fraaie composities. Hoogtepunt is het nummer Into The Black waarop de band zich kan meten met de beste nummers van Opeth. Een heerlijk metalnummer met riffs waarvan we wel pap lusten. Ook Kneel And Obey is zo’n kraker. Hopelijk hoeven we niet weer een decennium te wachten op een opvolger. De bandleden waren het voorbije decennium betrokken bij diverse projecten waarvan de invloeden hier en daar terug te horen zijn zoals OSI, Arch/Matheos en Engine. Nummers als Desire, O Chloroform en One Thousand Fires laten een directer, harder en vooral aanstekelijker geluid horen dan op voorgaande albums. Compositorisch vernuft horen we vooral op imposante sluitstuk And Yet It Moves dat maar liefst 843 seconden klokt.

Gezien de lange afwezigheid mogen we van een zeer geslaagde comeback spreken. Sterker nog, voor ondergetekende is dit de beste metalplaat van 2013 tot nu toe.

Op 5 oktober is de band te zien op het Progpower festival in Baarlo en een dag later in de Boerderij in Zoetermeer.



  1. One Thousand Fires
  2. Firefly
  3. Desire
  4. Falling
  5. I Am
  6. Lighthouse
  7. Into The Black
  8. Kneel And Obey
  9. O Chloroform
  10. And Yet It Moves