×

Concert

11 november 2015

Anderhalf uur pure, gedreven energie van Annihilator

Geschreven door: Lenn Photography

Afgelopen donderdag moest er behoorlijk wat regen getrotseerd worden voor de reis naar Haarlem. Maar als daar het Canadese Annihilator staat, hebben we er dat bij Written in Music graag voor over.

Archer

Eerste band op het programma was Archer. Een band uit Santa Cruz, Californië. Niet echt een bakermat voor heavy metal, meer voor punkrock. Toch bestaat deze band al 10 jaar en is het dit jaar verschenen, uitstekende, Culling The Weak hun derde album. Het was jammer dat er nog weinig publiek was , want deze band verdient alle aandacht. Het power trio heeft een vette sound en gitarist/ zanger Dylan Rose heeft niet alleen een lekker rauwe stem die af en toe een beetje doet denken aan die van Dave Mustain, maar blijkt ook nog eens een snarenbeest met Zakk Wylde trekjes. En daarmee is ook de stijl een beetje aangegeven. Hardrock met lekker jaren 80 metal rifjes.

Harlott

Het Australische Harlott nam het staafje over. Ook deze band heeft pas een nieuw schijfje uit. Ze hadden een wat moeilijke start met wat technische tegenslagen. Maar toen ze eenmaal dat achter zich konden laten, brachten ze een vette show vol zelf vertrouwen. De band uit Melbourne maakt lekker vette old school trash metal. Zwaar beïnvloed door Slayer ten tijde van God Hates Us All en Exodus.

Een half uurtje duurde hun show, maar dat smaakt absoluut naar meer. De nummers worden super strak uitgevoerd en zijn bizar snel en neigen soms bijna naar de hardcore. Hele gave band.

Annihilator

Maar iedereen kwam natuurlijk voor Annihilator. En die kregen wat waar ze om vroegen. Zo’n anderhalf uur pure, gedreven energie. Jeff Waters blijft een genot om te zien op het podium. Die man is pure metal en nog een entertainer ook. Hij heeft humor en liet het publiek ook nog kiezen tussen een drumsolo en een gitaarsolo. Dit keer nam hij ook weer de zang voor zijn rekening. Een aantal nieuwe songs kwamen voorbij zoals Snap, Creepin’ Again en Suicide Society, maar ook de classics zoals Neverland en als afsluiter Alice In Hell (waarbij Dylan Rose een potje mee kwam zingen) en City Of Ice.