Door de slechte weersomstandigheden en de gevolgen daarvan voor het verkeer op onze snelwegen was ik veel te laat in Tilburg. Daardoor miste ik in ieder geval de opener Hell en ook een substantieel gedeelte van het optreden van Carcass. De handvol nummers die ik van deze laatste band zag deden mij realiseren dat ik echt wat gemist had. Het geluid was loepzuiver en prima in balans. De band speelde erg sterk en de gitaren klonken lekker smerig. Het viel meteen op dat hier een band stond die al heel wat jaartjes meedraait en zijn sporen met overtuiging verdiend heeft. Carcass speelde enthousiast en met overtuiging en het publiek reageerde dienovereenkomstig. Jammer dat ik zo veel gemist had.

Amon Amarth is een echte feestband. Deze enthousiaste Zweden heb ik al eens in de Melkweg mogen aanschouwen en ik was toen erg onder de indruk van hun optreden. In 013 viel het me gisteravond toch wat tegen. De muziek staat als een huis en het geluid was prima. Het podium was leuk versierd met verhogingen en een mooie backdrop, hoewel er op een beperkte manier gebruik van werd gemaakt. Zanger Johan Hegg heeft dit optreden weer zijn uiterste best gedaan om het publiek te vermaken. Als een echte frontman sprak hij het publiek toe en wist het enthousiast te krijgen. De trouwe fanschare bleek sowieso makkelijk te beïnvloeden: de handjes gingen eenvoudig op elkaar, hoewel de band het niet helemaal verdiende. De rest van de band stond namelijk zeer lauw te spelen. Er was weinig contact met het publiek en het ontbrak aan enthousiasme op het podium. Dit was in de Melkweg wel anders. Gelukkig maakt dit alles voor een optreden van Amon Amarth niets uit. De band heeft zijn sporen verdiend en de fans genieten toch wel. In een uitverkocht 013 vierde iedereen zijn eigen feestje op de vikingklanken van Amon Amarth. Zijn deze Zweden de toekomst van de heavy metal? Hun muziek is er kwalitatief goed genoeg voor, maar de band moet toch nog even werken aan hun podiumpresentatie en professionaliteit.