×

Recensie

Metal

27 september 2013

Alter Bridge

Fortress

Geschreven door: Richard Verbrugge

Uitgebracht door: Roadrunner

Fortress Alter Bridge Metal 3.5 Alter Bridge – Fortress Written in Music https://writteninmusic.com

Door de verplichtingen van Mark Tremonti, Scott Phillips en Brian Marshall bij Creed en de samenwerking van Myles Kennedy met Slash is dit album onder grote tijdsdruk gerealiseerd. Het solodebuut en de navolgende tournee van Mark Tremonti was daarbij een complicerende factor. Het resultaat mag er echter zijn en doet absoluut niet onder voor albums als Blackbird en ABIII. Al vroeg in hun carrière heeft Alter Bridge een succesvolle formule gevonden voor het componeren van harde, meeslepende liedjes en daar houden ze zich al jaren aan vast. Dat biedt voor- en nadelen. Als fan van de band weet je wat je kan verwachten, nadeel is dat de band in geen enkel opzicht verrast en nauwelijks progressie boekt.

Op Fortress horen we dus de vertrouwde beukende muur van bas, drums en gitaar waarover Kennedy zijn vertrouwde kunstje uitvoert. Kennedy zingt alles op dezelfde wijze met veel lange uithalen aan het eind van elke zin. Hij experimenteert niet met zijn basstem, klemtonen of afgemeten woorden. Kennedy is een prima zanger met een fijn stemgeluid, maar kan niet in de schaduw staan van iemand als Rob Halford die (in zijn goede jaren) op sommige nummers meer varieerde dan Kennedy op vier Alter Bridge albums bij elkaar. Fortress staat vol met sterke songs en goede teksten. De gitaarsolo’s van Tremonti zijn zelfs nog iets beter dan op de voorgaande albums. Na een akoestische start knalt Cry Of Archilles uit de speakers waarna de band genadeloos doorbeukt tot de ballad All Ends Well om vervolgens weer hard af te sluiten met het sterke titelnummer. Elk liedje staat bol van de heavy metal invloeden en is kwalitatief dik in orde, maar door het gebrek aan variatie mist het album een dimensie waardoor het geen mijlpaal in het genre zal worden. De zangpartij van Tremonti in Waters Rising en een handvol rustige passages zijn simpelweg te weinig om echt van begin tot eind te kunnen boeien. Hopelijk neemt de band de volgende keer wat meer tijd om liedjes te componeren en meer variatie aan te brengen. Kortom, een ijzersterk doch uiterst voorspelbaar album met een fantastische productie van Michael “Elvis” Baskette.



  1. Cry Of Achilles
  2. Addicted To Pain
  3. Bleed It Dry
  4. Lover
  5. The Uninvited
  6. Peace Is Broken
  7. Calm The Fire
  8. Waters Rising
  9. Farther Than The Sun
  10. Cry A River
  11. All Ends Well
  12. Fortress