Als het niet meer samen kan, dan moet je alleen verder. Olve Eikemo a.k.a Abbath kreeg het aan de stok met zijn andere bandleden Demonaz en Horgh. De laatste twee zetten de naam Immortal voort. Herrie om geld en rechten, alles wat je niet wilt als muzikant. Maar Abbath kent zijn eigen kwaliteiten en richtte snel na zijn vertrek Abbath op.

De eerste singles zorgden er in ieder geval voor dat mijn verwachtingen heel hoog gespannen waren. Ashes Of The Damned en Winter Bane waren al op Spotify te vinden. Zijn twee ex-bandleden zullen zich nog wel even achter de oren krabben. Ze wisten al dat hij de grootste kwalitatieve inbreng had binnen Immortal en dat schud hij nu ook allemaal uit zijn zwarte mouwen.

To War maakt gelijk duidelijk wat dit voor album gaat worden. Het kan gewoon niet mis gaan. Een overdonderend instrumentaal intro opgetrokken uit een muur van geluid. Na 1.48 worden de blastritmes in gezet en de diabolische vocalen van de meester doen hun glorieuze entree. Een grootse sound, geweldige gitaarsolo, pakkende riffs. Immortal stijl. Ook de bijna klassieke metalriffs uit Winter Bane klinken zo pakkend als het maar kan. Prachtige break ook met de akoestische gitaar naar het zwaardere gedeelte. Abbath laat horen waarom hij zo hoog aangeschreven staat in de black metal scene. En iedereen die bang was dat hij niet meer kon tippen aan een Immortal album heeft het helemaal mis. Het is geen Immortal, maar het heeft zijn unieke handtekening over het gehele album. De blastdrums van Creature, de vlijmscherpe riffs en zijn bizarre vocalen. Tel daar 8 top composities bij op en je hebt een album dat met gemak dezelfde kwaliteit haalt als de laatste 4 meesterwerken van Immortal.

Het jaar is jong, maar het eerste hoogtepunt is binnen.