Tamerlano is verre van een visueel spektakel en ik vermoed dat dit ook geldt voor Alcina. Wellicht dat het idee juist is om zonder afleiding het verhaal te vertellen. De voorstelling heeft op deze manier meer weg van een gezongen toneelstuk. Slechts de barokke muziek maakt het verschil duidelijk. Wokenmachines en geschilderde achterdoeken hebben het toneel niet gehaald. Tamerlano bleek een drama waarbij de zangers veelvuldig naar de grond zakten. Het akteerwerk was redelijk middelmatig, maar gelukkig waren de stemmen stukken beter. In een dergelijke uitgeklede versie komt wel de waarde van het licht beter tot uiting. Met dit medium werd op een zeer kunstige manier gespeeld, waardoor er wel degelijk veranderingen in op het toneel plaats vonden.

Jeremy Ovenden (Bajazet) heeft een onopvallend stemgeluid, wat hij lijkt te willen compenseren door overdreven te acteren. De stem van countertenor Christophe Dumaux (Tamerlano) is krachtig en flexibel. Wat deze zanger met zijn stem kan doen is zeer indrukwekkend. Sophie Karthäuser is een overtuigende Asteria. Ze zingt en acteert haar rol op een prachtige en gracieuze manier, zonder overdreven pathos of overbodige handelingen. Delphine Galou (Andronico) valt qua stem wel op, maar weet geen volwaardig karakter neer te zetten. Nou is Andronico ook een beetje een dralende sufferd, dus wellicht een rol die lastig in te vullen is. Ann Hallenberg (Irene) heeft een mooie stem en ook zij weet haar rol op een overtuigende manier gestalte te geven. Nathan Berg (Leone) weet met zijn acteerwerk een glimlach op het gezicht te toveren van het publiek. En dan heeft hij ook nog zo’n prachtig stemgeluid.

De muziek wordt prachtig uitgevoerd door Les Talens Lyriques onder leiding van Christophe Rousset. Het orkest paste perfect bij de akoestiek van de Stadsschouwurg; het was een weldaad om van deze prachtige klanken te genieten. Dit in samenhang met de over het algemeen prachtige stemmen op het podium maakten van Tamerlano op audio gebied voor een bijzondere ervaring. Visueel was er echter zeer weinig spektakel, terwijl dat bij opera toch een heel belangrijke factor is.