×

Recensie

Klassiek

23 november 2016

Laurence Crane & Asamisimasa

Sound Of Horse

Geschreven door: Philippe De Cleen

Uitgebracht door: Hubro

Sound Of Horse Laurence Crane & Asamisimasa Klassiek 3 Laurence Crane & Asamisimasa – Sound Of Horse Written in Music https://writteninmusic.com

Asamisimasa is een in 2002 opgericht Noors ensemble dat op dit Sound Of Horse aan de slag gaat met het werk van de Britse componist Laurence Crane. Die groeide op in Oxford en studeerde compositie samen met Peter Nelson en Nigel Osborn aan de universiteit van Nottingham, maar werkt hoofdzakelijk vanuit London. Zijn focus ligt op werk voor concertuitvoeringen, al wordt zijn oeuvre dat grotendeels uit instrumentale kamermuziek en ensemble bestaat vaak gebruikt voor film, radio, theater, dans en kunstinstallaties.

Crane heeft samengewerkt met de meest uiteenlopende ensembles, van het Britse Apartment House tot het bekende London Sinfonietta, maar ook het Nederlandse Ives Ensemble en Orkest De Volharding zijn vertrouwd met zijn werk. De componist houdt er sinds 2008 ook een specifiekere werkrelatie op na met het Asamisimasa ensemble dat bestaat uit Tanja Orning op cello, Hakon Stene op percussie, Anders Forisdal op gitaar, Kristine Tjorgerson op clarinet en Ellen Ugelvik op piano. Samen werkt het ensemble hoofdzakelijk aan crossmediale projecten waarbij (historische) avant-garde muziek (Marcel Duchamp, Tristan Tzara,..) en klassiek met elkaar gemengd worden.

Op de hoes zien we een observatorium dat s’ nachts in een door sterren verlicht landschap de deur op een kiertje zet. Het illustreert hoe deze groep zichzelf klein lijkt te maken om het echt grootse te observeren. Zo kan Sound Of Horse beschouwd worden als een portretalbum, gezien het collectief eerder al van het oeuvre van muzikant Oyvind Turvind een ‘portretalbum’ maakte.

Schoonheid en vergankelijkheid staan centraal op dit album. Net als de gedachte dat er van het leven genoten moet worden. Muzikaal vertaalt zich dat in muziek die wat aan de ambientplaten van Brian Eno doet denken, maar waar er ook onmiskenbaar een Britse, excentrieke toets aan toegevoegd wordt. Aan de basis liggen eenvoudige, basale muzikale objecten, zegt Crane. Wat akkoorden, intervallen, arpeggio’s en melodieën. De materialen waar ik mee werk zijn niet ongewoon, wel is het de bedoeling om er een verse schoonheid eraan te ontlokken.

Zo lijken de notenreeksen op de met de hand geschreven scores maar slechts minimaal te veranderen, wat zich uit in een minimale, droneachtige klank met veel repetitieve bewegingen. Die roepen een levendige, verbeeldingsrijke wereld op, mee dankzij de innovatieve omgang met geluid. Zo hoor je hier een klokje en daar weer de lokroep van een sirene.

Dit album vangt aan met een dik dertien minuten durend John White In Berlin, een compositie uit 2003 voor elektrische gitaar, cello, percussie en piano waarin het droneachtige goed tot uiting komt. Die levert de luisteraar meteen een moment van meditatie en contemplatie. In het korte, summiere en aan Saskia Bennett opgedragen Old Life Was Rubbish toont hij dan weer aan dat hij probleemloos helderheid en melancholie naar believen kan opwekken. En dat met slechts twee akkoorden in een fragment dat net geen twee minuten duurt. Opmerkelijk hier is dat Crane geen specifieke instrumentatie voor ogen had bij de compositie van het stuk.

Die twee composities geven al een klein inzicht in de staalkaart van Cranes’ kunnen, die variëren van kleine miniatuurtjes tot stevige muzikale huzarenstukken. Crane bouwt voort op de muziekgeschiedenis: zo gebruikt hij dezelfde taal, maar communiceert hij vooral iets dat heel dicht bij hemzelf ligt.

Ook opmerkelijk is dat hij het liefst ver weg blijft van het tekstuele en het dichterlijk-poëtische, onafgezien van het drieluikje Events waarin hij op basis van een aantal lijstjes in een krant (The Guardian,7 februari 1997 ) een hele muzikale suite als begeleiding erbij bedenkt. Die ligt in de lijn van Tour De France Statistics 1903-2003 (uit 2004). In een concertuitvoering wekt zoiets al eens gegniffel en gelach op, maar op plaat werkt het.

Sound of Horse is een wat extremer werk, dat de evolutie van Cranes’ materiaal inzichtrijk maakt. Een fascinerend geluidsavontuur.

Tracklisting Sound Of Horse:

  1. John White In Berlin (13.38)
  2. Old Life Was Rubbish (1.49)
  3. Riis (8.12)

4-6 Events (10.16)

7-13 Sound Of Horse (20.30)



  1. John White in Berlin (Featuring asmamisimasa)
  2. Old Life Was Rubbish (Featuring asmamisimasa)
  3. Riis (Featuring asmamisimasa)
  4. Events - part 1 (Featuring asmamisimasa)
  5. Events - part 2 (Featuring asmamisimasa)
  6. Events - part 3 (Featuring asmamisimasa)
  7. Sound of Horse - part 1 (Featuring asmamisimasa)
  8. Sound of Horse - part 2 (Featuring asmamisimasa)
  9. Sound of Horse - part 3 (Featuring asmamisimasa)
  10. Sound of Horse - part 4 (Featuring asmamisimasa)
  11. Sound of Horse - part 5 (Featuring asmamisimasa)
  12. Sound of Horse - part 6 (Featuring asmamisimasa)
  13. Sound of Horse - part 7 (Featuring asmamisimasa)